Ne zaman tiyatroya gitsem hem giderken hem de oyunu izleyip eve dönerken büyük tiyatro adamı Muhsin Ertuğrul’un şu sözleri kulaklarımda çınlar:
“Bir toplumun kültür ölçüsü tiyatrodur. İnsanlığı onunla ölçülür. Adama insanlık duygusu orada aşılanır. Oturmayı, kalkmayı, dinlemeyi, anlamayı, inceliği, birbirimizi sevmeyi orada öğreniriz…”
“Toplumların küçükleri için okul ne ise, büyükler için de tiyatro odur. İstediğimiz kadar küçükleri okutalım; büyüklerin eğitimi unutulursa küçükler de karanlığın etkisi altında geceye gireceklerdir…”
Sonra da Almanların İkinci Dünya Savaşı’nda taş taş üstünde kalmayan kentlerinde hastaneden, okuldan, kiliseden ve başlarını sokacak evlerinden önce neden tiyatro yapmak istediklerini ve 10 yıl içinde tam 100 yeni tiyatro binasını niçin yaptıklarını düşünürüm.
07 Mart 2012 akşamı Foça Reha Midilli Anadolu Lisesi Müdürü Ali Öztütüncü’nün yazıp yönettiği ve aynı okulun Tiyatro Kolu öğrencilerinin oynadıkları “ONLAR” adlı oyunu eşimle birlikte izledim. Dünya Kadınlar Günü dolayısıyla sahneye konan ve günün anlamını da taçlandıran bu güzel eseri doğrusu çok beğendim.
Başta sayın Öztütüncü ve oyuncular olmak üzere emeği geçenleri içtenlikle kutluyorum…
Kadınlarımızın, bizim kadınlarımızın çilesini, acısını, ezikliğini; erkeklerin bencilliğini, hoyratlığını, acımasızlığını ustaca yansıtan bu ibretlik oyunun son sahnelerinde içim burkuldu, gözlerim nemlendi.
Çünkü bunlar; ne acı ki, hemen her gün karşılaştığımız olaylardı.
Ahh… biz erkekler!..
Tek kanatla uçulamayacağını, şiddetle hiçbir yere varılamayacağını, sevgisiz saygısız yaşanamayacağını ne zaman öğreneceğiz?..
Oyun bitiminde açılan pankartta “YARINLAR BÖYLE OLMAYACAK” yazısını okuyunca hüzün dolu yüreğim yeniden ısındı, umut doldu.
Gençlerimizin bu söylemine gönülden katılıyorum; onlara güveniyorum.
Ve diliyorum ki; yarınlar, oyunda anlatılanlar gibi olmasın…
