|
Yayın Tarihi: 23.11.2012
|
|
Vah Papatya(cık) Vah!
Neden ama, neden ve niçin? Gerçekteki anlamı dünyaya başka bir pencereden bakıyor olmanın kıvancı mı, yoksa yeni yeni ufuklar sahiplenmenin gönenci için mi? Düşünürdü, düşünürmüş; bu benim dediklerim sizi de değiştirir mi (onu da değiştirir miymiş?), yeniler mi (onu da yeniler miymiş?) Bütününüzü (onun bütününü) parçalara ayırır, o parçalardan yeni bütünler mı çıkarır, (çıkarırmış); yüreğinizi mi (onun yüreğini mi) katlar; yaşamı değerlendirir, daha mı sevdirir size? (Ona da, ona da). Başkalarına karşı sizi(onu) yüceltir, üstün mü kılar? Tutun ki, koy koy, bük bük mavi bir denizi tekne ile taradınız. Sıcak ve vurgun yaz güneşinde dibindeki toz incesi kumların bembeyaz parıldadığı ağarık suya demir attınız. Kısa kulaçlarla yüzüp sonra kıyıya çıktınız. Aylardan diyelim bir Temmuz ayı ve çınçın böcekleri dikeninciri ağaçlarında ötüyor. Denize inmiş tuzlu suya meraklı garip çamlardan yükselen koku çevreyi daha sabahtan tutmuş. Dikenincirlerinin dikenleri cilet gibi keskin ve dipdiri. Deli asmalarda göverik üzüm salkımları yerlere değiyor ağırlıklarından. Ayağınızda (ayağında) bir şort, renkli. Üstünde bir bisiklet fanilası, renkli. Gökyüzü camgöbeği renginde. Denizi uykusunda ve kıpırtısız. O kadar renksiz ki, insan (yani siz ve o) kendini tutmasa.... Taşları gözlüyorsunuz(gözlüyor). Eski yıkıklıkları. Katırtırnaklarından bir demet topluyorsunuz (o da yaptığınızı yapıyor ve o da bir demet katırtırnağı topluyor), karınıza veriyorsunuz (Ama o bunu yapamıyor, çünkü toplayıp demet yaptığı o katırtırnaklarını verecek bir karısı yok.. Hiç yok). Kese yoldan giderken bayır aşağı iniş telaşından bilmeden çiğneyip ezdiği bir papatyayı (hayır, siz değil, o) geri dönüp çömelerek ince boyundan (ezilmiş ve kopmaya yüz tutmuş boynundan) binbir itinayla tuta tuta zorla ayağa kaldırmaya (hayır, siz değil, o) çalışıyor. Vah papatya(cık), vah sana, vah ! Tarık Dursun K. |
| 1924
|
|
|