|
Yayın Tarihi: 13.4.2022
|
|
ANNE POĞAÇASI
Küçük valizimi hazırladım. Birkaç kat çamaşır, terlik, pijama, kolonya, ıslak mendil, bisküvi, su, bir kitap, bir defter. Kitap ve defter... Yazamayacak, okuyamayacak olsam bile illa girecekler o valize. Evi süpürdüm topladım, üç dört çeşit yemek yapıp güzelce kaplara alıp dolaba kaldırdım. Markete gittim, süt aldım. Üşenmedim, yolumu uzatıp yufkacıya uğradım; beş tane de yufka aldım. Marketteki hazır yufkalar kazık gibi oluyor. Sert, tatsız tuzsuz. Ben yokken yesinler diye anne poğaçası yaptım. Çünkü, annem poğaçası artık yok. Börekle ikisini fırına verdim, o pişerken irmik tatlısı yaptım. Sütlü bisküvili üstü bol cevizli. Hep yaptığın gibi... Sen öyle mi severdin, yoksa biz öyle seviyorduk diye miydi? “Boğazınızdan kısmayın başka şeylerden kısın” sözünü kucağımda taşıyorum. Hayat pahalı evet ama, ceviz alıyorsam eve gereksiz hiçbir şey almıyorum. Böreğin bir kısmı buzluğa, birazı dolap rafına. Hastaneden çıkınca misafir yer, çıkamazsak yine gelir yer. Kimse gelmezse, evde çoluk çocuk bizimkiler yer. Eski günlerden anlatırken şaşardım gülerdim sana. Dokuz aylık karnı burnunda gece hastaneye gidecek, kalp ameliyatı olacak; sabah hemen geçmiş mutfağa hazırlığa. Sepette kirli bırakmaz, lavaboda bulaşık zaten hiç kalmaz. Mis gibi olur her bir yer, sancısı tutmadan her bir işi halleder. Can çıkar huy çıkmaz, anne alemsin valla. Sen canını düşünsene kim yaparsa yapsın, şimdi kendini düşün biraz. “Huy işte...” derdin, anlamazdım. Es kaza aynada karşılaşınca kendimle, ne çok benzemişim gülerken hayret ederken sana. Bütün çamaşırları yıkadım astım, gidene kadar kurusun. Ütüler bitsin, banyo son kez temizlensin. Ne kalp ameliyatına giriyorum ne doğuma. Altı üstü bir buçuk iki saatlik küçük bir operasyonmuş, sen varken yıllar yılı korkup kaçtığım. Yalan yok hâlâ korkuyorum, onda bir değişme yok. Ama her şey hazır. Ben hazırım. Hazırım anne, istemeye istemeye. Anne bak! Sen olmuşum sanki, kim bilir belki de hiç ummazdın ama… “Can çıkar huy çıkmaz” derdin hep, artık anladım… Can çıkar huy dolaşır Anne. Pay pay, en sevdiklerinde…. Zeynep KASAP |
| 1132
|
|
|