|
Yayın Tarihi: 2.2.2022
|
|
HER SABAH
Her sabah kendi yalnızlığına doğru evden çıkarken kendisine derin bir hüzünle gülümseyen ahşap kapının önünden geçtiğinde, ne çok anladı yalnızlığın bir gitmek değil beklemek olduğunu ve o zaman düşündü gitmek isteyip de gidemediği anlara göndermek için yazdığı kelimeleri siz şimdi onları dinlediğinizi fark etmeseniz de Gölgemin benden önce ağladığı akşamlara Alışık değil ruhum Yağmurun benden önce düştüğü fırtınalara Dünyanın aklımdan hızlı dönmesine alışık değil Fütursuzca biten saatlere hiç değil Kanca kanca batarak yazıyor hayat Kimsesiz notalarla Mavi bir bulut gibi kanatarak Yalnızlık senfonisini Sararmış kağıtlar gibi kırışmış yüreğine Haydi gülümse Şehrin griliğine mahkum, Renklerle bezenmiş bir reklam tabelası yaşantımız Mavilikleri kirleten şehrimsi bir nehir, Mutsuz ruhların üstünde gezindiği bir şehir... Uluay KOÇAK GÜVENER |
| 857
|
|
|