|
Yayın Tarihi: 21.11.2021
|
SUSKUN
kuşlar düşüyor çoraklaşan ruhumun yamaçlarına buz tutan gözyaşlarım mühürlüyor suskunluğumu yazdığım hiçbir şiir gülümsetmiyor bir martıyı bakamıyorum eskisi gibi meltemli sahillerde ümitlerime ellerim bağlı nefes aldırıyor hayat şehir şehir insan insan hiç anlamadın yaşamı tanımadın şaşma çağlamasını dindiremediğin yaşların donuyor hiç bitmeyen ayazında dünya gözünün bir soğuk kıştan çıkmıştı ellerin üşüyor Uluay KOÇAK GÜVENER |
1190
|
|
|