Işık Teoman
Huzur arayanların buluştuğu adres: Karabiga
Bir yanında deniz, ilerde ormanlar ve tarihi kalıntılar, altın renginde kumları kıyıda balıkçı tekneleri, parke taşlı geniş meydanı, cepheleri teneke kaplı eski evleri, dev çınar ağaçları ve salaş kahvehaneleriyle huzur arayanların buluştuğu sessiz bir kasaba Karabiga
Çanakkale ve Balıkesir civarında dolaÅŸmayı pek seviyoruz. Kaz DaÄŸları, Ayazma, Mıhlıçay, Ayvalık, Cunda Adası, Assos ve diÄŸer güzellikler. Ama epeydir aklımızda, daha da yukarılara uzanmak vardı. Yaz mevsiminin geçmesini bekliyorduk. Sessiz, sakin ve huzurlu bir yaÅŸamın sürdüğünü duyduÄŸumuz Karabiga’ya sonbaharda gidip, çadır kurup bir hafta sonu geçirmeye karar verdik.
Rotamız Balya
Akhisar yolunda sarı sarı uzun kocaman KırkaÄŸaç kavunlarının sergilendiÄŸi tezgahları geride bırakarak Balıkesir’den Balya istikametine yöneldik. Hava gri renge dönüştü. Bulutlar iyice doldu ama yağıp yaÄŸmamak arasında gidip geliyordu. GüneÅŸ artık yüzünü iyice sakladı. Yolumuz çok uzun, çadırları yaÄŸmur altında kuracağız, durum öyle gösteriyor. Ä°vrindi sapağına geldiÄŸimizde Gökçeyazı’yı biraz geçtikten sonra Balya’ya çevirdik rotamızı. Buradan yaklaşık 19 kilometre sonra Balya’ya ulaÅŸtık.
Balya
Sırılsıklam olmadan
Balya-Çan ve Biga bu güzergah doÄŸanın cömert davrandığı ve her türlü rengini insanlara sunduÄŸu bir bölge. Yol kenarlarında dev çınar aÄŸaçları, yeÅŸilden, kırmızıya, kahverengiye ve sarıya dönen yapraklar rüzgarla savruluyor saÄŸa sola… Bu güzellikler arasında Yenice’yi geride bıraktık. Kömür ocaklarıyla kaplı Çan ve oradan Biga. Burada karnımızı TekirdaÄŸ köftesiyle doyurduk. Ve yola koyulduk, yaÄŸmur damlaları cama hızla atıştırmaya baÅŸladı. Ä°yice sırılsıklam olmadan kamp alanına ulaÅŸmayı düşlüyoruz.
Kilittaşı ile kaplanmış meydanı bozulmadan korunmuş
Karabiga bol rüzgar alıyor
Biga’da alışveriÅŸimizi de yaptık. Lapseki yolundan Karabiga levhasını görünce saÄŸa dönüp devam ediyoruz az bir yolumuz kaldı. Pirinç tarlalarıyla çevrilmiÅŸ dar bir asfalt yolda ilerledik, hava iyice karardı, yaÄŸmur kendini hissettirmeye baÅŸladı. Nihayet Karabiga’ya ulaÅŸtık. Çanakkale boÄŸazının çıkışında kurulan Karabiga bol rüzgar alıyor. Dört bin nüfuslu bir balıkçı kasabası. Kasabanın kıyısında Karabiga kaleleri MÖ. Yedinci yüzyılın ilk yarısında kurulmuÅŸ ve bölge SÄ°T alanı ilan edilmiÅŸ.
Havanın ani olarak kararması ve yağmurun ardından çadırlarımızı sahile kurmak zorunda kaldık
Plaja çadır kurduk
Bu arada hızlı bir şekilde çadırlarımızı kurmak için alan arıyoruz. Ormanlık bir bölge bulmak mümkün değil, karanlık iyice yerleşti. Yağmur artık sağanak yağıyor. Sahilde bir restoranın önündeki plaj alanı uygun görünüyor. Yağmur altında Aykut, Engin ve ben birbirimize yardım edip, rüzgara karşı direnerek çadırlarımızı kurduk. Restoran sahibi de lambayı yakıp bize yardımcı oldu. Çadır işi tamamlanınca sıra mangal yakmaya geldi. Zor da olsa odunları tutuşturduk ve kömürler köz haline geldi. Bu arada yağmur ve rüzgar hızını iyice artırdı.
Karabiga'da teneke kaplı evlerden çok az kalmış. Onlar da koruma altında tutuluyor
Bagaj kapağının altında
Kısa sürede Engin Yavuz’un Skoda Favorit’inin havaya kaldırılmış bagaj kapağının altında mükellef bir akÅŸam sofrası hazırladık. Mis gibi kızarmış incik, salata, tulum peyniri, helva ve Burgaz rakısı. YemeÄŸin ardından odun ateÅŸinde çaylarımızı da yudumladık ve çadırlarımıza çekildik. Gece poyraz ÅŸiddetini iyice artırdı, çadırlarımızı yerinden sökmek için epey uÄŸraÅŸ verdi. Bu koÅŸullarda altında sabahı zor ettik. SalaÅŸ bir kahvede kahvaltımızı ettikten sonra, limanı, kaleyi ve sokak aralarını dolaÅŸtık. 24 kulesi ve iki limanı olduÄŸu belirtilen Pegai kalesinden geriye kalıntılar kalmış. Onlar da SÄ°T alanı içine alınmış.
24 kulesi ve iki limanı bulunan Pegai Kalesi'nden geriye bu kalıntılar kalmış
Zeytinyağlı baklava
Öğrendik ki, bu bölgede yaÅŸayanlar yıllarca evlerinin duvarlarını yaparken kaleden malzeme alıp götürmüşler. SalaÅŸ kahvede veda çaylarını içtikten sonra Lapseki-Çanakkale üzerinden Ä°zmir’e dönüşe geçtik. Çanakkale’de savaÅŸlarda kullanılan mühimmatın sergilendiÄŸi asker müzesini gezdik, birkaç parça anı eÅŸya satın aldık. Ve bu bölgeye yaptığımız her gezinin ardından olduÄŸu gibi, Ayvalık Çarşısı’na uÄŸrayıp zeytinyaÄŸlı baklava yemeyi ihmal etmedik.
Balya yolu üzerinde tarlasında ürettiği meyve ve sebzeyi gelip geçenlere satmaya çalışan Nuriye Teyze'den biz de birkaç kavun satın aldık
Bu bölgede doğa çok cömert. Piknik yapılabilecek çok güzel köşeler var. İşte bunlardan biri Aykut Fırat ile keyfini çıkardık
Dönüşte Çanakkale askeri müzeyi gezdik. Nusrat Mayın gemisi Çanakkale Savaşlarında önemli görevleri yerine getirmiş
Yağmur hızını artırınca arabanın bagaj kapağını kaldırarak altında nefis bir ziyafet çektik
Yol üzerinde dikilen çınar ağaçları arasından yol almak bir hayli keyifli
Işık Teoman
isikteoman@gmail.com
Bir yanında deniz, ilerde ormanlar ve tarihi kalıntılar, altın renginde kumları kıyıda balıkçı tekneleri, parke taşlı geniş meydanı, cepheleri teneke kaplı eski evleri, dev çınar ağaçları ve salaş kahvehaneleriyle huzur arayanların buluştuğu sessiz bir kasaba Karabiga
Çanakkale ve Balıkesir civarında dolaÅŸmayı pek seviyoruz. Kaz DaÄŸları, Ayazma, Mıhlıçay, Ayvalık, Cunda Adası, Assos ve diÄŸer güzellikler. Ama epeydir aklımızda, daha da yukarılara uzanmak vardı. Yaz mevsiminin geçmesini bekliyorduk. Sessiz, sakin ve huzurlu bir yaÅŸamın sürdüğünü duyduÄŸumuz Karabiga’ya sonbaharda gidip, çadır kurup bir hafta sonu geçirmeye karar verdik.
Rotamız Balya
Akhisar yolunda sarı sarı uzun kocaman KırkaÄŸaç kavunlarının sergilendiÄŸi tezgahları geride bırakarak Balıkesir’den Balya istikametine yöneldik. Hava gri renge dönüştü. Bulutlar iyice doldu ama yağıp yaÄŸmamak arasında gidip geliyordu. GüneÅŸ artık yüzünü iyice sakladı. Yolumuz çok uzun, çadırları yaÄŸmur altında kuracağız, durum öyle gösteriyor. Ä°vrindi sapağına geldiÄŸimizde Gökçeyazı’yı biraz geçtikten sonra Balya’ya çevirdik rotamızı. Buradan yaklaşık 19 kilometre sonra Balya’ya ulaÅŸtık.
Sırılsıklam olmadan
Balya-Çan ve Biga bu güzergah doÄŸanın cömert davrandığı ve her türlü rengini insanlara sunduÄŸu bir bölge. Yol kenarlarında dev çınar aÄŸaçları, yeÅŸilden, kırmızıya, kahverengiye ve sarıya dönen yapraklar rüzgarla savruluyor saÄŸa sola… Bu güzellikler arasında Yenice’yi geride bıraktık. Kömür ocaklarıyla kaplı Çan ve oradan Biga. Burada karnımızı TekirdaÄŸ köftesiyle doyurduk. Ve yola koyulduk, yaÄŸmur damlaları cama hızla atıştırmaya baÅŸladı. Ä°yice sırılsıklam olmadan kamp alanına ulaÅŸmayı düşlüyoruz.
Karabiga bol rüzgar alıyor
Biga’da alışveriÅŸimizi de yaptık. Lapseki yolundan Karabiga levhasını görünce saÄŸa dönüp devam ediyoruz az bir yolumuz kaldı. Pirinç tarlalarıyla çevrilmiÅŸ dar bir asfalt yolda ilerledik, hava iyice karardı, yaÄŸmur kendini hissettirmeye baÅŸladı. Nihayet Karabiga’ya ulaÅŸtık. Çanakkale boÄŸazının çıkışında kurulan Karabiga bol rüzgar alıyor. Dört bin nüfuslu bir balıkçı kasabası. Kasabanın kıyısında Karabiga kaleleri MÖ. Yedinci yüzyılın ilk yarısında kurulmuÅŸ ve bölge SÄ°T alanı ilan edilmiÅŸ.
Plaja çadır kurduk
Bu arada hızlı bir şekilde çadırlarımızı kurmak için alan arıyoruz. Ormanlık bir bölge bulmak mümkün değil, karanlık iyice yerleşti. Yağmur artık sağanak yağıyor. Sahilde bir restoranın önündeki plaj alanı uygun görünüyor. Yağmur altında Aykut, Engin ve ben birbirimize yardım edip, rüzgara karşı direnerek çadırlarımızı kurduk. Restoran sahibi de lambayı yakıp bize yardımcı oldu. Çadır işi tamamlanınca sıra mangal yakmaya geldi. Zor da olsa odunları tutuşturduk ve kömürler köz haline geldi. Bu arada yağmur ve rüzgar hızını iyice artırdı.
Bagaj kapağının altında
Kısa sürede Engin Yavuz’un Skoda Favorit’inin havaya kaldırılmış bagaj kapağının altında mükellef bir akÅŸam sofrası hazırladık. Mis gibi kızarmış incik, salata, tulum peyniri, helva ve Burgaz rakısı. YemeÄŸin ardından odun ateÅŸinde çaylarımızı da yudumladık ve çadırlarımıza çekildik. Gece poyraz ÅŸiddetini iyice artırdı, çadırlarımızı yerinden sökmek için epey uÄŸraÅŸ verdi. Bu koÅŸullarda altında sabahı zor ettik. SalaÅŸ bir kahvede kahvaltımızı ettikten sonra, limanı, kaleyi ve sokak aralarını dolaÅŸtık. 24 kulesi ve iki limanı olduÄŸu belirtilen Pegai kalesinden geriye kalıntılar kalmış. Onlar da SÄ°T alanı içine alınmış.
Zeytinyağlı baklava
Öğrendik ki, bu bölgede yaÅŸayanlar yıllarca evlerinin duvarlarını yaparken kaleden malzeme alıp götürmüşler. SalaÅŸ kahvede veda çaylarını içtikten sonra Lapseki-Çanakkale üzerinden Ä°zmir’e dönüşe geçtik. Çanakkale’de savaÅŸlarda kullanılan mühimmatın sergilendiÄŸi asker müzesini gezdik, birkaç parça anı eÅŸya satın aldık. Ve bu bölgeye yaptığımız her gezinin ardından olduÄŸu gibi, Ayvalık Çarşısı’na uÄŸrayıp zeytinyaÄŸlı baklava yemeyi ihmal etmedik.
Işık Teoman
isikteoman@gmail.com
"Işık Teoman" bütün yazıları için tıklayın...