Ahmet Zeki YEŞİL
HIYARLAR GÜNÜ KUTLU OLSUN
Her gün, bir gün.. BoÅŸ bulduÄŸum günü “Hıyarlar Günü” ilan ettim. Hıyar severlerin hayır duasını almaya kararlıyım. Halik bilmezse, malik bilir. Ãœzerinize afiyet, ben de kendimi hıyar gibi hissediyorum. Kendini hıyar gibi hisseden ve de arkalarından “hıyara bak, hıyara!” diye seslenilenleri çok iyi anlıyorum. Artık, başımız dik mutluluk ÅŸarkıları söyleyebileceÄŸimiz bir günümüz var. Bütün hıyarların “Hıyarlar Günü” kutlu olsun. Senede bir gün, pilav günü yerine Hıyarlar Günü’nde buluÅŸalım. Bu anlamlı günü, semt pazarından alacağımız birer hıyarı birbirimize hediye ederek kutlayalım. Siyaset bizim iÅŸimiz deÄŸil. Ä°ktidarın bizi fark etmesini beklemeyelim. “Hepimiz hıyarız” diye bağıralım. “Salın da gel meydan hıyar görsün” türküsünü çığıralım. Beraber ıslanalım, bu yollarda. Pek çok yaz, pek çok sevinç beklesin bizleri.
Hıyarlarda anlama sıkıntısı var diyenleri utandırma zamanıdır. Bu ülkenin bizim gibi hıyarlara ihtiyacı var. Ãœlkemizin geleceÄŸinde bizim de imzamız olsun. Senede bir gün, “hıyarlık paylaşılmaz” kuralını bozalım. Bir hıyarın, halet-i ruhiyesini yine bir hıyar anlar. Altları kuru, keyifleri yerinde olanlar bizi anlayamaz. Severiz hıyarlığı, yapışmış üzerimize. Alışmışız. Gittikçe hıyarlaşıyoruz. Sessiz ve karmakarışığız. Detayların içinde kayboluyoruz. Ãœzgünüz. Çaresiziz. Hıyarlık bir insanın özgürlüğü mü, yoksa laneti mi, çözemiyoruz. Göz göze gelmeyi beceremiyoruz. Ortaya çıkmaktan ve hıyar gibi dolanmaktan korkuyoruz. Çünkü, dışarıda cümbüş var. Sokaklar sarhoÅŸ. Bütün ve tek olmak mı, cacık olup yok olmak mı? Ä°ÅŸte bütün mesele bu..
Zaman artık sahici deÄŸil. BaÅŸ aÅŸağı gidiyor her ÅŸey. Hiçbir ÅŸey ÅŸaşırtmıyor. Mevsimler deÄŸiÅŸti. Ancak, hıyarlık deÄŸiÅŸmedi, geliÅŸmedi. Neden? Çünkü, ülkemizde okur yazar olmayanların sayısı 7.5 milyona yaklaşıyor. Yoksul ailelerdeki kadınların yüzde 58’i hiçbir zaman gazete okumuyor. Bu yüzden hayatımız hüzünlü. Tanıklık ettiÄŸimiz olaylar umut vermiyor. Patlıcan’a, “Patlican” diyerek yaÅŸlanıyoruz. Her dört Türk’ten biri geçen yıl tatil bütçesinden kısmış. Yani, hıyar gibi evinde oturmuÅŸ. 6,5 milyon abonenin elektriÄŸi kesilmiÅŸ. Yani, mecburiyetten ve dışarıdaki aydınlıktan habersiz tarlada yatan hıyar gibi yatmış uyumuÅŸ. Her 10 kadından 4’ü hıyar yerine konularak dövülmüş. Her dört gençten biri iÅŸsiz. Yani, her dört gençten biri iÅŸ aramaktan yorulunca, kendini hıyar gibi hissetmeye baÅŸlıyor. Kazara iÅŸ bulanlar ise, iÅŸsizlere ayıp olmasın diye yüksek sesle, “Ä°ÅŸsizim, mutsuzum ve hıyar gibiyim” atasözünü mırıldanıyor.
KeÅŸke, her ÅŸey bizim istediÄŸimiz gibi olsa. Hıyarlar birbirine benzemese. Başı sonu aynı olmasa. Engelli demokrasi kader deÄŸildir ama engelli hıyar olmak kaderdir. Hıyarlar Günü’nde, kaderimizi baÅŸtan yazalım. Günlük yaÅŸantımızın bir parçası haline gelen hıyarlığımızı doÄŸru yönlendirip, performansımızı arttıralım. Kapı gibi arkasında durup, savunalım. Algıları geliÅŸtirip, hıyarlık bilinci oluÅŸturulmasına katkı saÄŸlayalım. Kendimizi sevelim, sevdirelim. Senede bir gün, memleketi germeyelim. Cümle alemi hıyarlığın büyülü dünyasıyla tanıştırıp, köşe yazarlarına örnek olalım. Unutmayalım ki, gün gelip can bedenden gidecek. Ancak, geriye hıyarlığımızın sanal halleri kalacak. Ve her ÅŸey nasıl sessiz baÅŸladı ise öyle sessiz bitecek. YaÅŸamın görünürdeki ciddiyetinin ardında yatan hıyarlığın farkında olduÄŸumuz için ne mutlu bize…
Ahmet Zeki YEŞİL
"Ahmet Zeki YEŞİL" bütün yazıları için tıklayın...
Her gün, bir gün.. BoÅŸ bulduÄŸum günü “Hıyarlar Günü” ilan ettim. Hıyar severlerin hayır duasını almaya kararlıyım. Halik bilmezse, malik bilir. Ãœzerinize afiyet, ben de kendimi hıyar gibi hissediyorum. Kendini hıyar gibi hisseden ve de arkalarından “hıyara bak, hıyara!” diye seslenilenleri çok iyi anlıyorum. Artık, başımız dik mutluluk ÅŸarkıları söyleyebileceÄŸimiz bir günümüz var. Bütün hıyarların “Hıyarlar Günü” kutlu olsun. Senede bir gün, pilav günü yerine Hıyarlar Günü’nde buluÅŸalım. Bu anlamlı günü, semt pazarından alacağımız birer hıyarı birbirimize hediye ederek kutlayalım. Siyaset bizim iÅŸimiz deÄŸil. Ä°ktidarın bizi fark etmesini beklemeyelim. “Hepimiz hıyarız” diye bağıralım. “Salın da gel meydan hıyar görsün” türküsünü çığıralım. Beraber ıslanalım, bu yollarda. Pek çok yaz, pek çok sevinç beklesin bizleri.
Hıyarlarda anlama sıkıntısı var diyenleri utandırma zamanıdır. Bu ülkenin bizim gibi hıyarlara ihtiyacı var. Ãœlkemizin geleceÄŸinde bizim de imzamız olsun. Senede bir gün, “hıyarlık paylaşılmaz” kuralını bozalım. Bir hıyarın, halet-i ruhiyesini yine bir hıyar anlar. Altları kuru, keyifleri yerinde olanlar bizi anlayamaz. Severiz hıyarlığı, yapışmış üzerimize. Alışmışız. Gittikçe hıyarlaşıyoruz. Sessiz ve karmakarışığız. Detayların içinde kayboluyoruz. Ãœzgünüz. Çaresiziz. Hıyarlık bir insanın özgürlüğü mü, yoksa laneti mi, çözemiyoruz. Göz göze gelmeyi beceremiyoruz. Ortaya çıkmaktan ve hıyar gibi dolanmaktan korkuyoruz. Çünkü, dışarıda cümbüş var. Sokaklar sarhoÅŸ. Bütün ve tek olmak mı, cacık olup yok olmak mı? Ä°ÅŸte bütün mesele bu..
Zaman artık sahici deÄŸil. BaÅŸ aÅŸağı gidiyor her ÅŸey. Hiçbir ÅŸey ÅŸaşırtmıyor. Mevsimler deÄŸiÅŸti. Ancak, hıyarlık deÄŸiÅŸmedi, geliÅŸmedi. Neden? Çünkü, ülkemizde okur yazar olmayanların sayısı 7.5 milyona yaklaşıyor. Yoksul ailelerdeki kadınların yüzde 58’i hiçbir zaman gazete okumuyor. Bu yüzden hayatımız hüzünlü. Tanıklık ettiÄŸimiz olaylar umut vermiyor. Patlıcan’a, “Patlican” diyerek yaÅŸlanıyoruz. Her dört Türk’ten biri geçen yıl tatil bütçesinden kısmış. Yani, hıyar gibi evinde oturmuÅŸ. 6,5 milyon abonenin elektriÄŸi kesilmiÅŸ. Yani, mecburiyetten ve dışarıdaki aydınlıktan habersiz tarlada yatan hıyar gibi yatmış uyumuÅŸ. Her 10 kadından 4’ü hıyar yerine konularak dövülmüş. Her dört gençten biri iÅŸsiz. Yani, her dört gençten biri iÅŸ aramaktan yorulunca, kendini hıyar gibi hissetmeye baÅŸlıyor. Kazara iÅŸ bulanlar ise, iÅŸsizlere ayıp olmasın diye yüksek sesle, “Ä°ÅŸsizim, mutsuzum ve hıyar gibiyim” atasözünü mırıldanıyor.
KeÅŸke, her ÅŸey bizim istediÄŸimiz gibi olsa. Hıyarlar birbirine benzemese. Başı sonu aynı olmasa. Engelli demokrasi kader deÄŸildir ama engelli hıyar olmak kaderdir. Hıyarlar Günü’nde, kaderimizi baÅŸtan yazalım. Günlük yaÅŸantımızın bir parçası haline gelen hıyarlığımızı doÄŸru yönlendirip, performansımızı arttıralım. Kapı gibi arkasında durup, savunalım. Algıları geliÅŸtirip, hıyarlık bilinci oluÅŸturulmasına katkı saÄŸlayalım. Kendimizi sevelim, sevdirelim. Senede bir gün, memleketi germeyelim. Cümle alemi hıyarlığın büyülü dünyasıyla tanıştırıp, köşe yazarlarına örnek olalım. Unutmayalım ki, gün gelip can bedenden gidecek. Ancak, geriye hıyarlığımızın sanal halleri kalacak. Ve her ÅŸey nasıl sessiz baÅŸladı ise öyle sessiz bitecek. YaÅŸamın görünürdeki ciddiyetinin ardında yatan hıyarlığın farkında olduÄŸumuz için ne mutlu bize…
Ahmet Zeki YEŞİL
"Ahmet Zeki YEŞİL" bütün yazıları için tıklayın...