Aþçý Fok
Nurdan ÇAKIR TEZGÝN
Gizli tatlar kumanyasýnýn Termiyesi
Ömer Torun'un telefonuyla Konca'nýn atölyesinde aldýk soluðu... Ömer Beye Seydiþehir'den gelen yiyecek kolisi, açýlmak için belli ki benim gelmemi bekliyordu.
Hazine mahiyetindeki koli içi ganimetlerinin birer birer gün ýþýðýna çýkmasý, gýrtlakçý biri için büyük heyecandýr. Ay evet iþte küflü peynir, penisilin, penisilin, rokfor, rokfor, Seydiþehir leblebisi, elmalar, yufkalar, sarý mýsýra benzer ilginç tohumlar, daha neler neler... Anneannemin yufka ekmeklerine benzeyen dürülüp bükülmüþ yufkalarý görünce koli içinde, tutamayýp kendimi ta çocukluðumun Kayaköy sabahlarýna gidiyorum. Fazla dalmadan geçmiþin kokularýna, sorular geliyor ardý ardýna...
Kolinin içindeki en merakla beklenen misafirin adý termiye. Duyduðum günden beri ezberimde tutuyorum termiyeyi. Yine Ömer Beyden duymuþtum ve söz vermiþti, tanýtacaktý bana sað olsun. Kýsmet bugüneymiþ.
Yöresel tatlar, Ömer Beyin anýlarýndaki çocukluk tatlarýyla buluþtular bir bir. Gün yüzüne çýkan kaybolmaya yüz tutmuþ termiye hikayelerine dalýyoruz gün ortasý. Gizli tatlar kumanyasýnýn tam ortasýnda debelenen bir hokkabaz gibi, soru yaðmuruna tutuyorum Ömer Beyi ve sevgili Þükran Hanýmý. Bir taraftan atýþtýrýyor, diðer taraftan oraya buraya saçýlmýþ sarý tohumlarýn bitkisinden tutun da, nasýl üretilip, tüketime hazýrlandýðýný, ne þekilde tüketildiðini öðreniyorum.
Termiye, civciv sarýsý renkte mercimek gibi yassý, mýsýrýn iyice elips hale gelmiþi gibi, þeffaf ama kalýnca zarý olan bir tohum. Bu renksiz kabuk çýkarýlarak yeniyor, kuru fasulye, bakla, nohut, hatta mýsýra benzer bir tadý var. Taze olarak kaynatýlýp ýslak olarak satýlýyormuþ pazarlarda. Satýn alýnca da tuzlu suya koyarak tuzlu bir çerez olarak tüketiliyormuþ avuç avuç. Girit baþta olmak üzere, adalarda ve Akdeniz kýyý þeridinde denizin suyunda bekletilirek tüketilirmiþ. Miþ, mýþ oldu biraz. Ama tatmasam ve doyunca yemesem yazamazdým yine de!
Ýnsanoðlu yaþadýkça her gün yeni bir þey öðrendiði gibi, yeni lezzetler de tadýyor, yani kendince keþfediyor! Bir vejateryan için geç kalýnmýþ bir keþif! Oysa ki Girit'den tutun da bütün Orta ve Doðu Akdeniz havzasýnda bilinen bir tohummuþ termiye. Birçok isimle anýlýyormuþ; Acý Bakla- (Lupinenbohnen – Tremoco) Seydiþehir Konya taraflarýnda Yahudi baklasý da deniyormuþ.
Ve baþlýyorum internette araþtýrmaya... Komþu ülkelerde yemek ve salatalarda da tüketiliyormuþ. Ben geç kalmýþým. Hoþ, neye geç, niye erkeniz! Yaþam tam da, dil ucu, yürek ucu tatlarla milyon kere buluþmak, sayýsýz kere yüzleþmek deðil mi biraz!
Aþçý Fok
Nurdan ÇAKIR TEZGÝN
www.ascifok.com
Ömer Torun'un telefonuyla Konca'nýn atölyesinde aldýk soluðu... Ömer Beye Seydiþehir'den gelen yiyecek kolisi, açýlmak için belli ki benim gelmemi bekliyordu.
Hazine mahiyetindeki koli içi ganimetlerinin birer birer gün ýþýðýna çýkmasý, gýrtlakçý biri için büyük heyecandýr. Ay evet iþte küflü peynir, penisilin, penisilin, rokfor, rokfor, Seydiþehir leblebisi, elmalar, yufkalar, sarý mýsýra benzer ilginç tohumlar, daha neler neler... Anneannemin yufka ekmeklerine benzeyen dürülüp bükülmüþ yufkalarý görünce koli içinde, tutamayýp kendimi ta çocukluðumun Kayaköy sabahlarýna gidiyorum. Fazla dalmadan geçmiþin kokularýna, sorular geliyor ardý ardýna...
Kolinin içindeki en merakla beklenen misafirin adý termiye. Duyduðum günden beri ezberimde tutuyorum termiyeyi. Yine Ömer Beyden duymuþtum ve söz vermiþti, tanýtacaktý bana sað olsun. Kýsmet bugüneymiþ.
Yöresel tatlar, Ömer Beyin anýlarýndaki çocukluk tatlarýyla buluþtular bir bir. Gün yüzüne çýkan kaybolmaya yüz tutmuþ termiye hikayelerine dalýyoruz gün ortasý. Gizli tatlar kumanyasýnýn tam ortasýnda debelenen bir hokkabaz gibi, soru yaðmuruna tutuyorum Ömer Beyi ve sevgili Þükran Hanýmý. Bir taraftan atýþtýrýyor, diðer taraftan oraya buraya saçýlmýþ sarý tohumlarýn bitkisinden tutun da, nasýl üretilip, tüketime hazýrlandýðýný, ne þekilde tüketildiðini öðreniyorum.
Termiye, civciv sarýsý renkte mercimek gibi yassý, mýsýrýn iyice elips hale gelmiþi gibi, þeffaf ama kalýnca zarý olan bir tohum. Bu renksiz kabuk çýkarýlarak yeniyor, kuru fasulye, bakla, nohut, hatta mýsýra benzer bir tadý var. Taze olarak kaynatýlýp ýslak olarak satýlýyormuþ pazarlarda. Satýn alýnca da tuzlu suya koyarak tuzlu bir çerez olarak tüketiliyormuþ avuç avuç. Girit baþta olmak üzere, adalarda ve Akdeniz kýyý þeridinde denizin suyunda bekletilirek tüketilirmiþ. Miþ, mýþ oldu biraz. Ama tatmasam ve doyunca yemesem yazamazdým yine de!
Ýnsanoðlu yaþadýkça her gün yeni bir þey öðrendiði gibi, yeni lezzetler de tadýyor, yani kendince keþfediyor! Bir vejateryan için geç kalýnmýþ bir keþif! Oysa ki Girit'den tutun da bütün Orta ve Doðu Akdeniz havzasýnda bilinen bir tohummuþ termiye. Birçok isimle anýlýyormuþ; Acý Bakla- (Lupinenbohnen – Tremoco) Seydiþehir Konya taraflarýnda Yahudi baklasý da deniyormuþ.
Ve baþlýyorum internette araþtýrmaya... Komþu ülkelerde yemek ve salatalarda da tüketiliyormuþ. Ben geç kalmýþým. Hoþ, neye geç, niye erkeniz! Yaþam tam da, dil ucu, yürek ucu tatlarla milyon kere buluþmak, sayýsýz kere yüzleþmek deðil mi biraz!
Aþçý Fok
Nurdan ÇAKIR TEZGÝN
www.ascifok.com
"Aþçý Fok
Nurdan ÇAKIR TEZGÝN" bütün yazýlarý için týklayýn...