Gündüz Akagündüz
ZEYTÜN E............. Zeytin ve Zeytinyağı Üretimimiz
Derler ki cennette iki aÄŸaç varmış… Biri malum incir aÄŸacı, hani yaprakları o zamanların donu. Ä°ncir aÄŸacının diÄŸer adı da "gerçek aÄŸacıymış" Gerçekler deÄŸiÅŸmiÅŸ incir aÄŸacı deÄŸiÅŸmemiÅŸ. Karikatürize örtülmesi gereken mahrem yerlerde halen incir yaprakları... Cennetteki diÄŸer aÄŸaç namı deÄŸer "hayat aÄŸacı"ymış namı diÄŸer zeytin aÄŸacı… Acep zeytin aÄŸacının ülkemizdeki durum gerçeÄŸine uyarlanmış olduÄŸu için midir ki taaa o zamandan incir aÄŸacıyla yanyanadır? Zeytin aÄŸacımızdaki ayıbımızı örtmeye yeter mi acep incirin yaprakları?...
Çokta tarihsel veriyle boÄŸulmadan kısaca: M.Ö. 4000 yıllarında Mardin – Andirin - Anamur üçgeninde yetiÅŸen zeytin önce Ege taraflarına taşınmış… Sonra Ege adalarına – Yunanistan – Ä°talya – Ä°spanya’ya bir koldan yayıldığı gibi diÄŸer yandan Suriye ve Mısır üzerinden Kuzey Afrika’ya ulaÅŸmış… Oradan da Ä°spanyol istilacılar sayesinde Kuzey ve Güney Amerika’ya yolculuk devam etmiÅŸ… Kültür bitkisi olarak M.Ö. 4000 yıldır bilinir olmasına karşın tanenin sıkılarak elde edilen yağının kullanımı ise bundan 1500 yıl sonra olabilmiÅŸ…
Bu yolculuÄŸun kronolojisini de yazmalıyım ki asıl varmak istediÄŸim konuya ulaÅŸayım.. Zeytin, Mısır’a M.Ö.2600-1600 yıllarında gelebilmiÅŸ. Yunanistan’a M.Ö. 1400-1200’lerde Girit üzerinden taşınmış. Ä°spanyollar ise o sıralar deniz ticaretini ellerinde bulunduran Fenikeliler sayesinde M.Ö. 1050 yıllarında tanışmışlar zeytinle…
Konunun baÄŸlamı; zeytinin ve zeytinyağının bugünkü durumu….
Zeytin Üretiminde Başı Çeken Ülkeler (2003 yılı verileri)
Sıra / Ülke ....../ Yıllık Üretim. (ton). / Ekili Alan. (hektar).../ Gelir
— Dünya.........17,317,089...8,597,064...20.1
1 Ä°spanya...... 6,160,100...2,400,000...25.7
2 Ä°talya.......... 3,149,830...1,140,685...27.6
3 Yunanistan.. 2,400,000..... 765,000...31.4
4 Türkiye....... 1,800,000..... 594,000...30.3
5 Suriye......... 998,988......498,981...20.0
6 Tunus......... 500,000...1,500,000...3.3
7 Fas............ 470,000......550,000...8.5
8 Mısır.......... 318,330........49,888...63.8
9 Cezayir..... 300,000.......178,000...16.9
10 Portekiz.... 280,000.......430,000...6.5
11 Lübnan..... 180,000.......230,000...4.5
Zeytin tüketimi ve üretimi
Ülkelere Göre Zeytinyağı Üretimi
Ãœretici Ãœlkeler
1990 - 1994 ortalaması
2000 - 2005 Ortalaması
2010 - 2015 tahmini ortalama
Ä°spanya
589.000 ton
1.118.000 ton
1.398.000 ton
Ä°talya
448.000 ton
649.000 ton
815.000 ton
Yunanistan
293.000 ton
386.000 ton
474.000 ton
Türkiye
80.000 ton
120.000 ton
150.000 ton
Kaynak: Olivae (IOOC) Haziran, 2005
Ülkelere Göre Zeytinyağı İhracatı (2003 senesi)
Ä°spanya
433.419 ton
Ä°talya
185.800 ton
Yunanistan
102.641 ton
Türkiye
42.982 ton
Kaynak: PC-TAS, 2005
Türkiye Ä°statistik Kurumu’nun rakamlarına göre ise (2004 yılı),
Ülkemizde toplam 107,1 milyon zeytin ağacı vardır, bunların 72,65 milyonu yağlıktır. 1,2 milyon ton yağlık üretimimiz vardır.
Kaynak: http://www.tuik.gov.tr/VeriBilgi.do
Zeytinyağının piyasa değeri 5ytl/ kg'dır.
Kaynak: Tariş 2005 yılı fiyatı
Kişi başına zeytinyağı tüketimini
Yunanistan; 21 kg,
Ä°talya; 11kg,
Ä°spanya 10kg,
Tunus;10Kg,
Suriye; 6.2kg,
Portekiz; 5kg ve
Ülkemizde 1 kg'dır.
Yukarıdaki tablo ve rakamlara göre, dünyada zeytinyağı üretim ve tüketiminde yükselen bir trend vardır.
Buna karşın "kağnı" kelimesini dünya haznesine katmış olmamızdaki ama otomobil yapamamamızdaki örneğimizin aynısını zeytin ve ürünlerinde de yaşamaktayız...
Dünyada dördüncü üretici konumda olmamıza karşın kişi başına tüketimimizin sadece 1 kg. olması düşündürücü... Diğer yandan dünyada zeytin yetiştiriciliği alanı olarak en geniş ülke olmamıza karşın üretimde dördüncüyüz...
Konuyla ilgim: Aşağıdaki yazıda........
Bizim aile geleneÄŸimizdir… Babam hiç de anlamadığı halde üzüm bağına sarmıştı bir ara… bir meÅŸgalesi olacakmış… 15 yıl olmuÅŸtur… babamla bir gün gezmeye gittik Muradiye taraflarına… Nooolduysa bir baktım bir bağın içinde buluverdik kendimizi… E madem düştük içine deyip baÅŸladık baÄŸcılığa… 5 dönümcük yer için sondaj çaktırmalar; bir buçuk katlı baÄŸ evi yapımları; Muradiye’de iÅŸ gördürdüğümüz zatların arasından aile ahbapları ve dahi üç kağıtçıları tanımakta dahil bir eÅŸraf oluÅŸumu; domatesimizi, biberimizi de yetiÅŸtirelim derken 3 kuruÅŸluk sebze için her gün 30 kilometre gitmeler gelmeler; sürmesi, çapası, sulaması, kesimi, bandırması, kurutması, yaÄŸmurdan kaçırması, çuvallaması derken SONUÇ benim lumbagolarımdan halen gacır gucur sesler gelmekte…. Accık belimi ovsana anne… Oysa ki ben bu baÄŸ alımı sırasında “ne güzel Gediz nehri kıyısında, pikniÄŸe gideceÄŸimiz bir alanımız olacak, hem nehirden sazan felan tutarız” gibi saftirik duygularla olaya sıcak bakmıştım… Belimin gıcırtısı halen yakmakta ben sazanının….
5 yıl önceydi, Emir (babamın tek büyük oÄŸlu) Gölmarmara gölü kıyısını gezelim deyip, alabalık yiyelimle devam eden isteÄŸinin ardından yola koyulduk… Saruhanlı’dan saÄŸa dönüp Büyükbelen’de devam eden yolculuÄŸumuz gayet güzel koyunların otladığı, çoban köpeklerinin pis pis bize baktığı tarla aralarından, dere kenarlarından geçerek devam ederken, bir tarlanın önünde duruverdik… Ve ben orada o gün ilk kez tanıştığım kiÅŸilerle kurban pazarlarında olduÄŸu gibi habire aÅŸağı yukarı elimi sallar vaziyette buldum kendimi… Ä°yi de neden bu sallanan kol benimki, Emiiiiir!.... Pazarlık edelim edelim deeee “bak inatlaÅŸma dayı benimle, kolum kopsun ki anlaÅŸmış olsak da ben daha hızlı sallarım o kolu” deyip olayı nihayetlendirip tarlanın içinde buluverdik kendimizi.… dedim ya bu tarz bizim aile geleneÄŸi oldu… babasından büyük oÄŸlana genetik olarak mı geçmiÅŸtir nedir…? SONUÇ…. Elim yüzüm yaÄŸ içinde, beni yıka anne…. Sazanlı-alabalıklı sohbetlerin sonu neden hep böyle olur kii?
Büyükbelen’in çok yakınındaki Gölmarmara Gölü manzarasını seyrediyorduk kiii…
Koyunların otladığı tarlaların arasında geziniyorduk kiii….
Çoban köpekleri bize manalı manalı bakıyordu kiii….
Bu tarlanın içinde buluverdik kendimizi….
Dut ağacı değilem türküsünü dinleyip, erdemin, barışın, bereketin, asaletin simgesi bir ağaç olması hasebiyle, bu vatanında bunlara çok ihtiyacı var hassasiyetiyle zeytin ağacı diktik...
Tarih tekerrür, sondaj neyim yine çaktık tabii… damla damla suyunu, sütünü içirdik, bir ninniledik kiii sabileri…..
Çapaladık, sürdük, suladık, aynı iÅŸlem sanırım 85 defa aynen tekrar ama nihayet bir kısmını büyüttük, anladık kiii zeytin aÄŸacı dikersen zeytin oluyor…
E garikin toplaycaz artık dediler… topladık…. O kadar narin büyüttük, incinmesinler dedik elle, tek tek topladık…
Filmlerdeki pamuk işçilerinin söylediÄŸi ÅŸarkıları hatırlarsınız… Hep bir ağızdan çok güzel söylerler… Bir deneyelim dedim kii… AÄŸaçlardaki bütün zeytinler attı kendini yere…. Bari ben deneyeyim dedim... Zeytin gözlüm sana meylim nedendiiir.....?
Ãœzümdü, zeytindi… taneli ÅŸeylerle uÄŸraşıyoruz hep…. Bir daha böylesi bir aile geleneÄŸi olayı içinde bulursam kendimi, balkabağı tarlası olsun bari…. Yok yok pamuk iÅŸi yapmalı…. Hem balya lafını da pek bir severim….
Ama bunlar çok ÅŸirin bir siyah…. Mor siyahı….
Şimci doğru-yalan bilemiyorum..Sanırım bir arkadaştan duymuştum...Bir Japon genç öğreniminin bir bölümünü Türkiye'de yapmak için gelmiş... Bizim memleketi biraz gezip öğrendikten sonra Japonya'daki anne-babasına telefonla görüştüklerinde Türkiye'deki onlara göre değişik yiyecekleri anlatıyor... Diyor ki çerez dedikleri bir şey var, genellikle akşam yemeğinden sonra bol bol kilolarca yiyorlar... Onlar merak edince bizim Japon oğlan anne-babaya 2 kg. çerez gönderiyor... Bizim çerezler Japonya'ya ulaşıyor, annesi babası akşam yemeğinden sonra çerezin başına bir otuyorlar çokta hoşlanıyorlar çerezden ve hemen hepsini yiyorlar... Aradan bir zaman geçiyor. Yine telefon konuşması oğlan diyor ki zeytin diye bir yiyecekleri var, bunu da sabah kahvaltısında yiyorlar... Çerezdeki olay tekrarlanıyor, bizim zeytin Japonya'ya uçuyor, anne-baba kahvaltıda oturuyorlar zeytin başına... İki gün sonrasında baba oğluna telefon ediyor... -Oğlum o gönderdiğin şeyi çerez gibi yeniyordur herhalde deyip hemen hepsini kahvaltıda yedik.. Ben iyi gibiyim ama annenin tansiyon fırlamış, şu an hastanede....
Kasa kasa yükleyip traktöre, bir kısmını salamura zeytin için ayırıp diÄŸer kısmını zeytinyağı için taşıdık… Oy lumbagolarım….
Ä°zlememiÅŸ olanların, bu manzarayı izlemesini isterim…
Zeytin bir yandan sevimli tanecikler ÅŸeklinde dökülüyor hazneye, diÄŸer yandan altın sarısı daha da sevimli görüntülü zeytinyağı olarak çıkıyor… Hele bir de o kokusuuuu…..
Tabii ki son evrede ölçüm; Sonuç: dinlenmemiÅŸ oran: 0.7 dizem .. dinlenik 0.4 dizeme düşmekte … ( 1.0 dan itibaren asit derecesi baÅŸlıyor.)
Zeytinyağı tadımı ve saklanımı konusunda bazı bilgiler:
ZEYTÄ°NYAÄžI TADIMI
* Sadece asit derecesine bakarak bir zeytinyağı hakkında yargıya varmak doğru değildir.
* Zeytinyağının rengi yağın kalitesinde belirleyici bir etken değil.
* Tadım sırasında üç olumlu özelliğe bakılıyor. Koku, dilde bıraktığı acılık ve boğazda bıraktığı yakıcılık hissi zeytinyağının kalitesini belirliyor. Zeytin yağındaki meyvemsi koku olumlu özellik olarak değerlendiriliyor. Kusursuz ve kaliteli yağlar boğazda bir miktar yanma hissi bırakıyor.
ZEYTÄ°NYAÄžI SAKLANIMI
*Zeytinyağı doğrudan güneş ışığı görmeyen serin yerlerde saklanmalıdır.
*Her türlü kokuyu çekme ve içine alma özelliğinden dolayı yabancı koku olmayan yerlerde ağzı kapalı olarak muhafaza edilmelidir.
*Isı tercihen 15 º C olmalıdır.
*Mümkünse renkli şişedeki ürünleri satın almalıdır. Yağa renk veren Beta karoten önemli bir antioksidandır ve ışığın etkisiyle miktarı azalabilir. Teneke kutularda yağları satın alındığında renkli cam şişeye aktararak tüketilmelidir.
*Tenekeyi hava alır vaziyette, ağzı açık asla bekletilmemelidir. Lezzeti değişmese de oksidasyon riski bu şekilde daha çok artmaktadır. Plastik kaplar uygun değildir.
* Zeytinyağlarını dar boyunlu şişelerde olabildiğince dolu seviyede kullanmalıyız ki hava ile temas eden zeytinyağı yüzeyi azalsın.
Bunca emeğin, ilginin, merakın sonucunda SONUÇ:
Son zamanlarda emek harcamaktan, üretmekten, izlemekten ve tatmaktan en keyf aldığım bu zeytinyağı üretimimizi paylaÅŸmak istedim… Etiketinin tasarımını yapmak , fotoÄŸrafını çekmek ,baskısını yapmak ,cam ÅŸiÅŸeleri araÅŸtırıp-satın almak, yaÄŸ dolumunu ve etiketleme iÅŸlemini yapmak -- --lumbagolarım cayırdasa da, ellerim kimi zaman yaÄŸlansa da- çok keyifli….
BÄ°ZBÄ°ZE MARKAMIZ
DileÄŸim ömrümüz boyu bu keyfi hep yaÅŸayarak üretmeye devam ederiz….
Yakın bir zamanda TARÄ°Åž’in “Zeytinyağı Tadım Kursuna” katılıyorum… Bu konuda öğrendiklerimi de paylaÅŸmaktan keyf alacağım....
ÃœRÃœNLERÄ°MÄ°Z
50 ml. tadım şişe
100 ml hediye ve piknik ÅŸiÅŸe
1 lik dekoratif ÅŸiÅŸe
(İstek üzerine isme özel etiketli)
2lik plastik
(İstek üzerine isme özel etiketli)
5lik plastik
(İstek üzerine isme özel etiketli)
10luk teneke
(İstek üzerine isme özel etiketli)
Gündüz Akagündüz
www.gunduzakagunduz.com
Derler ki cennette iki aÄŸaç varmış… Biri malum incir aÄŸacı, hani yaprakları o zamanların donu. Ä°ncir aÄŸacının diÄŸer adı da "gerçek aÄŸacıymış" Gerçekler deÄŸiÅŸmiÅŸ incir aÄŸacı deÄŸiÅŸmemiÅŸ. Karikatürize örtülmesi gereken mahrem yerlerde halen incir yaprakları... Cennetteki diÄŸer aÄŸaç namı deÄŸer "hayat aÄŸacı"ymış namı diÄŸer zeytin aÄŸacı… Acep zeytin aÄŸacının ülkemizdeki durum gerçeÄŸine uyarlanmış olduÄŸu için midir ki taaa o zamandan incir aÄŸacıyla yanyanadır? Zeytin aÄŸacımızdaki ayıbımızı örtmeye yeter mi acep incirin yaprakları?...
Çokta tarihsel veriyle boÄŸulmadan kısaca: M.Ö. 4000 yıllarında Mardin – Andirin - Anamur üçgeninde yetiÅŸen zeytin önce Ege taraflarına taşınmış… Sonra Ege adalarına – Yunanistan – Ä°talya – Ä°spanya’ya bir koldan yayıldığı gibi diÄŸer yandan Suriye ve Mısır üzerinden Kuzey Afrika’ya ulaÅŸmış… Oradan da Ä°spanyol istilacılar sayesinde Kuzey ve Güney Amerika’ya yolculuk devam etmiÅŸ… Kültür bitkisi olarak M.Ö. 4000 yıldır bilinir olmasına karşın tanenin sıkılarak elde edilen yağının kullanımı ise bundan 1500 yıl sonra olabilmiÅŸ…
Bu yolculuÄŸun kronolojisini de yazmalıyım ki asıl varmak istediÄŸim konuya ulaÅŸayım.. Zeytin, Mısır’a M.Ö.2600-1600 yıllarında gelebilmiÅŸ. Yunanistan’a M.Ö. 1400-1200’lerde Girit üzerinden taşınmış. Ä°spanyollar ise o sıralar deniz ticaretini ellerinde bulunduran Fenikeliler sayesinde M.Ö. 1050 yıllarında tanışmışlar zeytinle…
Konunun baÄŸlamı; zeytinin ve zeytinyağının bugünkü durumu….
Zeytin Üretiminde Başı Çeken Ülkeler (2003 yılı verileri)
Sıra / Ülke ....../ Yıllık Üretim. (ton). / Ekili Alan. (hektar).../ Gelir
— Dünya.........17,317,089...8,597,064...20.1
1 Ä°spanya...... 6,160,100...2,400,000...25.7
2 Ä°talya.......... 3,149,830...1,140,685...27.6
3 Yunanistan.. 2,400,000..... 765,000...31.4
4 Türkiye....... 1,800,000..... 594,000...30.3
5 Suriye......... 998,988......498,981...20.0
6 Tunus......... 500,000...1,500,000...3.3
7 Fas............ 470,000......550,000...8.5
8 Mısır.......... 318,330........49,888...63.8
9 Cezayir..... 300,000.......178,000...16.9
10 Portekiz.... 280,000.......430,000...6.5
11 Lübnan..... 180,000.......230,000...4.5
Zeytin tüketimi ve üretimi
Ülkelere Göre Zeytinyağı Üretimi
Ãœretici Ãœlkeler
1990 - 1994 ortalaması
2000 - 2005 Ortalaması
2010 - 2015 tahmini ortalama
Ä°spanya
589.000 ton
1.118.000 ton
1.398.000 ton
Ä°talya
448.000 ton
649.000 ton
815.000 ton
Yunanistan
293.000 ton
386.000 ton
474.000 ton
Türkiye
80.000 ton
120.000 ton
150.000 ton
Kaynak: Olivae (IOOC) Haziran, 2005
Ülkelere Göre Zeytinyağı İhracatı (2003 senesi)
Ä°spanya
433.419 ton
Ä°talya
185.800 ton
Yunanistan
102.641 ton
Türkiye
42.982 ton
Kaynak: PC-TAS, 2005
Türkiye Ä°statistik Kurumu’nun rakamlarına göre ise (2004 yılı),
Ülkemizde toplam 107,1 milyon zeytin ağacı vardır, bunların 72,65 milyonu yağlıktır. 1,2 milyon ton yağlık üretimimiz vardır.
Kaynak: http://www.tuik.gov.tr/VeriBilgi.do
Zeytinyağının piyasa değeri 5ytl/ kg'dır.
Kaynak: Tariş 2005 yılı fiyatı
Kişi başına zeytinyağı tüketimini
Yunanistan; 21 kg,
Ä°talya; 11kg,
Ä°spanya 10kg,
Tunus;10Kg,
Suriye; 6.2kg,
Portekiz; 5kg ve
Ülkemizde 1 kg'dır.
Yukarıdaki tablo ve rakamlara göre, dünyada zeytinyağı üretim ve tüketiminde yükselen bir trend vardır.
Buna karşın "kağnı" kelimesini dünya haznesine katmış olmamızdaki ama otomobil yapamamamızdaki örneğimizin aynısını zeytin ve ürünlerinde de yaşamaktayız...
Dünyada dördüncü üretici konumda olmamıza karşın kişi başına tüketimimizin sadece 1 kg. olması düşündürücü... Diğer yandan dünyada zeytin yetiştiriciliği alanı olarak en geniş ülke olmamıza karşın üretimde dördüncüyüz...
Konuyla ilgim: Aşağıdaki yazıda........
Bizim aile geleneÄŸimizdir… Babam hiç de anlamadığı halde üzüm bağına sarmıştı bir ara… bir meÅŸgalesi olacakmış… 15 yıl olmuÅŸtur… babamla bir gün gezmeye gittik Muradiye taraflarına… Nooolduysa bir baktım bir bağın içinde buluverdik kendimizi… E madem düştük içine deyip baÅŸladık baÄŸcılığa… 5 dönümcük yer için sondaj çaktırmalar; bir buçuk katlı baÄŸ evi yapımları; Muradiye’de iÅŸ gördürdüğümüz zatların arasından aile ahbapları ve dahi üç kağıtçıları tanımakta dahil bir eÅŸraf oluÅŸumu; domatesimizi, biberimizi de yetiÅŸtirelim derken 3 kuruÅŸluk sebze için her gün 30 kilometre gitmeler gelmeler; sürmesi, çapası, sulaması, kesimi, bandırması, kurutması, yaÄŸmurdan kaçırması, çuvallaması derken SONUÇ benim lumbagolarımdan halen gacır gucur sesler gelmekte…. Accık belimi ovsana anne… Oysa ki ben bu baÄŸ alımı sırasında “ne güzel Gediz nehri kıyısında, pikniÄŸe gideceÄŸimiz bir alanımız olacak, hem nehirden sazan felan tutarız” gibi saftirik duygularla olaya sıcak bakmıştım… Belimin gıcırtısı halen yakmakta ben sazanının….
5 yıl önceydi, Emir (babamın tek büyük oÄŸlu) Gölmarmara gölü kıyısını gezelim deyip, alabalık yiyelimle devam eden isteÄŸinin ardından yola koyulduk… Saruhanlı’dan saÄŸa dönüp Büyükbelen’de devam eden yolculuÄŸumuz gayet güzel koyunların otladığı, çoban köpeklerinin pis pis bize baktığı tarla aralarından, dere kenarlarından geçerek devam ederken, bir tarlanın önünde duruverdik… Ve ben orada o gün ilk kez tanıştığım kiÅŸilerle kurban pazarlarında olduÄŸu gibi habire aÅŸağı yukarı elimi sallar vaziyette buldum kendimi… Ä°yi de neden bu sallanan kol benimki, Emiiiiir!.... Pazarlık edelim edelim deeee “bak inatlaÅŸma dayı benimle, kolum kopsun ki anlaÅŸmış olsak da ben daha hızlı sallarım o kolu” deyip olayı nihayetlendirip tarlanın içinde buluverdik kendimizi.… dedim ya bu tarz bizim aile geleneÄŸi oldu… babasından büyük oÄŸlana genetik olarak mı geçmiÅŸtir nedir…? SONUÇ…. Elim yüzüm yaÄŸ içinde, beni yıka anne…. Sazanlı-alabalıklı sohbetlerin sonu neden hep böyle olur kii?
Büyükbelen’in çok yakınındaki Gölmarmara Gölü manzarasını seyrediyorduk kiii…
Koyunların otladığı tarlaların arasında geziniyorduk kiii….
Çoban köpekleri bize manalı manalı bakıyordu kiii….
Bu tarlanın içinde buluverdik kendimizi….
Dut ağacı değilem türküsünü dinleyip, erdemin, barışın, bereketin, asaletin simgesi bir ağaç olması hasebiyle, bu vatanında bunlara çok ihtiyacı var hassasiyetiyle zeytin ağacı diktik...
Tarih tekerrür, sondaj neyim yine çaktık tabii… damla damla suyunu, sütünü içirdik, bir ninniledik kiii sabileri…..
Çapaladık, sürdük, suladık, aynı iÅŸlem sanırım 85 defa aynen tekrar ama nihayet bir kısmını büyüttük, anladık kiii zeytin aÄŸacı dikersen zeytin oluyor…
E garikin toplaycaz artık dediler… topladık…. O kadar narin büyüttük, incinmesinler dedik elle, tek tek topladık…
Filmlerdeki pamuk işçilerinin söylediÄŸi ÅŸarkıları hatırlarsınız… Hep bir ağızdan çok güzel söylerler… Bir deneyelim dedim kii… AÄŸaçlardaki bütün zeytinler attı kendini yere…. Bari ben deneyeyim dedim... Zeytin gözlüm sana meylim nedendiiir.....?
Ãœzümdü, zeytindi… taneli ÅŸeylerle uÄŸraşıyoruz hep…. Bir daha böylesi bir aile geleneÄŸi olayı içinde bulursam kendimi, balkabağı tarlası olsun bari…. Yok yok pamuk iÅŸi yapmalı…. Hem balya lafını da pek bir severim….
Ama bunlar çok ÅŸirin bir siyah…. Mor siyahı….
Şimci doğru-yalan bilemiyorum..Sanırım bir arkadaştan duymuştum...Bir Japon genç öğreniminin bir bölümünü Türkiye'de yapmak için gelmiş... Bizim memleketi biraz gezip öğrendikten sonra Japonya'daki anne-babasına telefonla görüştüklerinde Türkiye'deki onlara göre değişik yiyecekleri anlatıyor... Diyor ki çerez dedikleri bir şey var, genellikle akşam yemeğinden sonra bol bol kilolarca yiyorlar... Onlar merak edince bizim Japon oğlan anne-babaya 2 kg. çerez gönderiyor... Bizim çerezler Japonya'ya ulaşıyor, annesi babası akşam yemeğinden sonra çerezin başına bir otuyorlar çokta hoşlanıyorlar çerezden ve hemen hepsini yiyorlar... Aradan bir zaman geçiyor. Yine telefon konuşması oğlan diyor ki zeytin diye bir yiyecekleri var, bunu da sabah kahvaltısında yiyorlar... Çerezdeki olay tekrarlanıyor, bizim zeytin Japonya'ya uçuyor, anne-baba kahvaltıda oturuyorlar zeytin başına... İki gün sonrasında baba oğluna telefon ediyor... -Oğlum o gönderdiğin şeyi çerez gibi yeniyordur herhalde deyip hemen hepsini kahvaltıda yedik.. Ben iyi gibiyim ama annenin tansiyon fırlamış, şu an hastanede....
Kasa kasa yükleyip traktöre, bir kısmını salamura zeytin için ayırıp diÄŸer kısmını zeytinyağı için taşıdık… Oy lumbagolarım….
Ä°zlememiÅŸ olanların, bu manzarayı izlemesini isterim…
Zeytin bir yandan sevimli tanecikler ÅŸeklinde dökülüyor hazneye, diÄŸer yandan altın sarısı daha da sevimli görüntülü zeytinyağı olarak çıkıyor… Hele bir de o kokusuuuu…..
Tabii ki son evrede ölçüm; Sonuç: dinlenmemiÅŸ oran: 0.7 dizem .. dinlenik 0.4 dizeme düşmekte … ( 1.0 dan itibaren asit derecesi baÅŸlıyor.)
Zeytinyağı tadımı ve saklanımı konusunda bazı bilgiler:
ZEYTÄ°NYAÄžI TADIMI
* Sadece asit derecesine bakarak bir zeytinyağı hakkında yargıya varmak doğru değildir.
* Zeytinyağının rengi yağın kalitesinde belirleyici bir etken değil.
* Tadım sırasında üç olumlu özelliğe bakılıyor. Koku, dilde bıraktığı acılık ve boğazda bıraktığı yakıcılık hissi zeytinyağının kalitesini belirliyor. Zeytin yağındaki meyvemsi koku olumlu özellik olarak değerlendiriliyor. Kusursuz ve kaliteli yağlar boğazda bir miktar yanma hissi bırakıyor.
ZEYTÄ°NYAÄžI SAKLANIMI
*Zeytinyağı doğrudan güneş ışığı görmeyen serin yerlerde saklanmalıdır.
*Her türlü kokuyu çekme ve içine alma özelliğinden dolayı yabancı koku olmayan yerlerde ağzı kapalı olarak muhafaza edilmelidir.
*Isı tercihen 15 º C olmalıdır.
*Mümkünse renkli şişedeki ürünleri satın almalıdır. Yağa renk veren Beta karoten önemli bir antioksidandır ve ışığın etkisiyle miktarı azalabilir. Teneke kutularda yağları satın alındığında renkli cam şişeye aktararak tüketilmelidir.
*Tenekeyi hava alır vaziyette, ağzı açık asla bekletilmemelidir. Lezzeti değişmese de oksidasyon riski bu şekilde daha çok artmaktadır. Plastik kaplar uygun değildir.
* Zeytinyağlarını dar boyunlu şişelerde olabildiğince dolu seviyede kullanmalıyız ki hava ile temas eden zeytinyağı yüzeyi azalsın.
Bunca emeğin, ilginin, merakın sonucunda SONUÇ:
Son zamanlarda emek harcamaktan, üretmekten, izlemekten ve tatmaktan en keyf aldığım bu zeytinyağı üretimimizi paylaÅŸmak istedim… Etiketinin tasarımını yapmak , fotoÄŸrafını çekmek ,baskısını yapmak ,cam ÅŸiÅŸeleri araÅŸtırıp-satın almak, yaÄŸ dolumunu ve etiketleme iÅŸlemini yapmak -- --lumbagolarım cayırdasa da, ellerim kimi zaman yaÄŸlansa da- çok keyifli….
BÄ°ZBÄ°ZE MARKAMIZ
DileÄŸim ömrümüz boyu bu keyfi hep yaÅŸayarak üretmeye devam ederiz….
Yakın bir zamanda TARÄ°Åž’in “Zeytinyağı Tadım Kursuna” katılıyorum… Bu konuda öğrendiklerimi de paylaÅŸmaktan keyf alacağım....
ÃœRÃœNLERÄ°MÄ°Z
50 ml. tadım şişe
100 ml hediye ve piknik ÅŸiÅŸe
1 lik dekoratif ÅŸiÅŸe
(İstek üzerine isme özel etiketli)
2lik plastik
(İstek üzerine isme özel etiketli)
5lik plastik
(İstek üzerine isme özel etiketli)
10luk teneke
(İstek üzerine isme özel etiketli)
Gündüz Akagündüz
www.gunduzakagunduz.com
"Gündüz Akagündüz" bütün yazıları için tıklayın...