Aþçý Fok
Nurdan ÇAKIR TEZGÝN
Ayvalýk'ýn Yeþil Gurmesi "Erkan ACUROL" Artýk Yok
Size de oluyordur eminim, tanýdýðýnýz yada bir þekilde varlýðýndan haberdar olduðunuz birinin ölüm haberini duyunca birden sessizleþme hali. Hani þu varlýk ile yokluk arasýnda boþlukta kalma duygusu. Ýki arada, arafta olma ikilemi...
Her þeyin anlamsýzlaþtýðý o kör duyguyu tariflemeye çalýþmak ne zor, oysa herþey yolunda gidiyordur ki ne demekse herþeyin yolundalýðý, bir haber gelir güm diye, ölmüþtür yine tanýdýðýnýz biri. Her ölümle kendi ölümümüze ve ölümlü olduðumuz gerçeðine biraz daha yaklaþýrýz ya, iþte bir sýnav daha, çöz bakalým yaþamýn sonsuz testlerinden yüz binincisini.
Yaþamý coþkuyla kucaklayan insan Erkan ACUROLda ölmüþ.
Ege ve özellikle Ayvalýk mutfaðýnýn tüm ayrýntýlarýný gerçek þekli ile iþleyen, saðlýklý beslenmenin temel taþýný oluþturan zeytin ve zeytinyaðýna dayalý ot, balýk, sebze, meyvelerle yeþillikli mutfaklarýn az sayýdaki önderlerinden biriydi o. Akdeniz usülü beslenmeyi özendirip, Ayvalýk Mutfaðý'nýn yöresel tatlarýný öne çýkaran Erkan Acurol, özel tarifleriyle tarhananýn zeytinli ve kýzýlcýklýsýný hazýrlayan, zeytinyaðýnýn ot, sebze ve balýk ile çið tüketilmesini öneren zeytinyaðý sevdalýsý araþtýrmacý yazar ve gurmeydi.
Ölüm fikri gelip yapýþýnca ruha, iklimsel deðiþimler, tohumlarýn GDO'su, domuz gribi gibi güncelimizi iþgal eden herþey dumura uðrar. Bellek; aceleci bir sincap gibi ayný aðacý biteviye inip çýkar bir küçük ceviz için, bir aþaðý bir yukarý... Düþüncelerimizi zapt edemeyiz o anlarda. Ah nasýl olmuþ, neden, niçin, çok gençti, ya da hasta mýydý gibi saçma sapan sözcüklerle afallamanýn her türü sergilenir. Ardýndan iç titremeleri baþlar, ne çok yaklaþtýðýmýz gelir sona doðru. Düþüncelerimiz bellek kayýtlarýna girer ana kart bilgilerine ulaþan bilgisayar gibi. Gider gelir yorulana dek, gider gelir...
Yorulduðunda uyur ve unutmak için en hýzlý oyuncaklarýna verir kendini, dur ölüm, bekle, iyisi mi hiç bekleme burada, hatta git gidebildiðince uzaða. Ölüm buraya hiç uðramamýþ olsun isteriz, hiç gelmese bize!
Ayvalýk yeþil gurmesini kaybetmiþ.
Ýlk duyduðumda aklýma üþüþenleri hatýrlamaya çalýþýyorum; yeþil renk keskin bir kýlýç gibi asýlý kaldý bir an ve sonra baþarýlarý, özlemleri, yaptýðý ve yapmak istedikleri geldi aklýma ki, ben Erkan Acurol'u hiç tanýmadým. Sadece kitaplarý, internet sitesi ve grup yazýþmalarýndan tanýyabildiðimdir bütün ilgi ve bilgim. Ama; çok yakýnýmý kaybetmiþ gibi bir duyguya gark oldum ilk duyuþumda. Yazýþmalardan bilebildiðim bir coþku vardý güncelinde onun, insilün kullanan bir þeker hastasý olmasýna raðmen zevkle anlattýðý o günkurusu reçellerini, meyve tatlýlarýndaki zerafetini, özendiriciliðini nasýl unuturum...
Reçel ve þekerlemelerimde kendi dünyamýn yaratýcýlýðýný yakalamamda payý olduðunu biliyorum. Evet bunu hiç itiraf etmemiþtim ama; þeker hastasý bir insanýn renkli ve mis gibi kokulu reçellerle kendini ve çevresini mutlu etmesini anlamaya çalýþýrken, bir baktým ki ben de dalmýþým deneysel þekerli meyve dünyasýna!
Evet yanýlmýyorum, Yeþil Mutfak'ýn reçelleri kanýma girip kan þekerimle oynamýþ olabilirler! Bundan emin olamamakla birlikte bu satýrlarý yazmaya iten gücü sorgulamak istemiyorum. Aslolan; bugün Erkan Acurol'un hayatta olmadýðý ve ardýndan onu konuþuyor olduðumuzdur...
Gittiði yerde ruhu huzura kavuþsun, ýþýk onunla olsun, elbette sevenlerine de sonsuz sabýrlar...
http://yesilmutfak.blogcu.com/
Aþçý Fok
Nurdan ÇAKIR TEZGÝN
www.ascifok.com
Size de oluyordur eminim, tanýdýðýnýz yada bir þekilde varlýðýndan haberdar olduðunuz birinin ölüm haberini duyunca birden sessizleþme hali. Hani þu varlýk ile yokluk arasýnda boþlukta kalma duygusu. Ýki arada, arafta olma ikilemi...
Her þeyin anlamsýzlaþtýðý o kör duyguyu tariflemeye çalýþmak ne zor, oysa herþey yolunda gidiyordur ki ne demekse herþeyin yolundalýðý, bir haber gelir güm diye, ölmüþtür yine tanýdýðýnýz biri. Her ölümle kendi ölümümüze ve ölümlü olduðumuz gerçeðine biraz daha yaklaþýrýz ya, iþte bir sýnav daha, çöz bakalým yaþamýn sonsuz testlerinden yüz binincisini.
Yaþamý coþkuyla kucaklayan insan Erkan ACUROLda ölmüþ.
Ege ve özellikle Ayvalýk mutfaðýnýn tüm ayrýntýlarýný gerçek þekli ile iþleyen, saðlýklý beslenmenin temel taþýný oluþturan zeytin ve zeytinyaðýna dayalý ot, balýk, sebze, meyvelerle yeþillikli mutfaklarýn az sayýdaki önderlerinden biriydi o. Akdeniz usülü beslenmeyi özendirip, Ayvalýk Mutfaðý'nýn yöresel tatlarýný öne çýkaran Erkan Acurol, özel tarifleriyle tarhananýn zeytinli ve kýzýlcýklýsýný hazýrlayan, zeytinyaðýnýn ot, sebze ve balýk ile çið tüketilmesini öneren zeytinyaðý sevdalýsý araþtýrmacý yazar ve gurmeydi.
Ölüm fikri gelip yapýþýnca ruha, iklimsel deðiþimler, tohumlarýn GDO'su, domuz gribi gibi güncelimizi iþgal eden herþey dumura uðrar. Bellek; aceleci bir sincap gibi ayný aðacý biteviye inip çýkar bir küçük ceviz için, bir aþaðý bir yukarý... Düþüncelerimizi zapt edemeyiz o anlarda. Ah nasýl olmuþ, neden, niçin, çok gençti, ya da hasta mýydý gibi saçma sapan sözcüklerle afallamanýn her türü sergilenir. Ardýndan iç titremeleri baþlar, ne çok yaklaþtýðýmýz gelir sona doðru. Düþüncelerimiz bellek kayýtlarýna girer ana kart bilgilerine ulaþan bilgisayar gibi. Gider gelir yorulana dek, gider gelir...
Yorulduðunda uyur ve unutmak için en hýzlý oyuncaklarýna verir kendini, dur ölüm, bekle, iyisi mi hiç bekleme burada, hatta git gidebildiðince uzaða. Ölüm buraya hiç uðramamýþ olsun isteriz, hiç gelmese bize!
Ayvalýk yeþil gurmesini kaybetmiþ.
Ýlk duyduðumda aklýma üþüþenleri hatýrlamaya çalýþýyorum; yeþil renk keskin bir kýlýç gibi asýlý kaldý bir an ve sonra baþarýlarý, özlemleri, yaptýðý ve yapmak istedikleri geldi aklýma ki, ben Erkan Acurol'u hiç tanýmadým. Sadece kitaplarý, internet sitesi ve grup yazýþmalarýndan tanýyabildiðimdir bütün ilgi ve bilgim. Ama; çok yakýnýmý kaybetmiþ gibi bir duyguya gark oldum ilk duyuþumda. Yazýþmalardan bilebildiðim bir coþku vardý güncelinde onun, insilün kullanan bir þeker hastasý olmasýna raðmen zevkle anlattýðý o günkurusu reçellerini, meyve tatlýlarýndaki zerafetini, özendiriciliðini nasýl unuturum...
Reçel ve þekerlemelerimde kendi dünyamýn yaratýcýlýðýný yakalamamda payý olduðunu biliyorum. Evet bunu hiç itiraf etmemiþtim ama; þeker hastasý bir insanýn renkli ve mis gibi kokulu reçellerle kendini ve çevresini mutlu etmesini anlamaya çalýþýrken, bir baktým ki ben de dalmýþým deneysel þekerli meyve dünyasýna!
Evet yanýlmýyorum, Yeþil Mutfak'ýn reçelleri kanýma girip kan þekerimle oynamýþ olabilirler! Bundan emin olamamakla birlikte bu satýrlarý yazmaya iten gücü sorgulamak istemiyorum. Aslolan; bugün Erkan Acurol'un hayatta olmadýðý ve ardýndan onu konuþuyor olduðumuzdur...
Gittiði yerde ruhu huzura kavuþsun, ýþýk onunla olsun, elbette sevenlerine de sonsuz sabýrlar...
http://yesilmutfak.blogcu.com/
Aþçý Fok
Nurdan ÇAKIR TEZGÝN
www.ascifok.com
"Aþçý Fok
Nurdan ÇAKIR TEZGÝN" bütün yazýlarý için týklayýn...