Aþçý Fok
Nurdan ÇAKIR TEZGÝN
Aþçý Fok’un mutfaðýndan
Hayat bazen bir merhaba ile devamý gelen merhabalarýn yolunu açýyor.
16 yýl kadar önceydi bir e-posta almýþtým. Önce kendilerini tanýtýp sonrasýnda Foça’da kalabilecekleri uygun fiyatlý bir ev tutmak istediklerini belirtmiþlerdi. Acaba bildiðim tanýdýk birilerini önerebilir miyim diye bilgi istemiþlerdi.
Evet, onlar Heather ve Volkan ilginç bir yaþam tarzýna sahip yerleþik düzenleri olmayan dünyanýn her yerini konaklamak için kullanabilen farklý kiþilikler.
Geçmiþ zaman o günün imkanlarý dahilinde bir arkadaþýmýn evini önermiþtim. Sonraki yýllarda belirli aralýklarla haberleþmiþtik, yine farklý zamanlarda gelmiþler farklý yerlerde de kalmýþlardý. Bu yýl Amerikalý aileleriyle gelmiþler. Yeðenleri Leanne ile birlikte yerel mutfaðýmýzý merak ettiklerini ifade edip, yemek etkinliði konusunda isteklerini belirttiler. Sonrasýnda yerel pazardan taze sebzeler, yeþil otlar alýndý birlikte çok eðlenceli saatler geçirildi. Sebze ve yaz otlarý ile zeytinyaðlý bahçe yemeði hazýrladýk. Ardýndan topan patlýcaný yeþilliklerle fýrýnda peynirli piþirdik. Yine kesme eriþteyi tereyaðlý tavuklu hazýrlayýp yerel þaraplarla güzel anýlarýmýzýn yeni dünyaya yol almasýný saðlamýþ olduk…
Heather ve Volkan yýllar içinde Foça’daki dostlarýmýzla ve yeni tanýþtýklarý insanlarla güzel arkadaþlýklar kurdular. Þimdi onlarýn yaþam biçimlerindeki farklý nüanslarý sizlerle de paylaþmak isterim. Hatta bazý sorular hazýrlayýp gönüllerince cevaplamalarýný rica ettim. Heather’ýn Türkçesi yeterli olmadýðý için burada Volkan ile söyleþtik.
Ýþte böyle…
Sevgili Heather ve Volkan sizleri dünya vatandaþý olarak tanýmlayabilir miyiz? Veya siz kendinizi dünyanýn herhangi bir bölgesine ait hissediyor musunuz? Veya aidiyet duygunuz hakkýnda bir þeyler söylemek ister misiniz?
Belki o taným biraz abartýlý olabilir, biz kendimizi farklý yerlerde yaþamayý tercih eden bir çift olarak görüyoruz; yani ne klasik bir turistiz ne de sadece gezginiz. Dünyanýn belli bir yerine, ülkesine kendimizi pek ait hissetmiyoruz. Bazý yerlerde kendimizi daha rahat, huzurlu hissediyoruz ve oralara tekrar tekrar dönüyoruz. Bunun tam tersi de oldu eskilerde, bazý yerlere bir kez gittik, vakit geçirdik ve “yetti bu” dedik. Tekrar dönmeye ihtiyaç duymuyoruz oralara. Aidiyet hisleri bende ve eþimde güçlü deðil. Bir arkadaþým Urla’da ve Karaburun’da yaþýyor, çocukluðundan beri tanýdýðý arkadaþlarý var. Kasabý, berberi iyi tanýyor. O berber onun nasýl bir saç istediðini biliyor. Ben ise her gittiðim yerde kendimi yeni bir berbere anlatmak zorundayým. Sanýrým aidiyet biraz da böyle þeylerden oluþuyor. Yani hafif.
Dünya insanýný daha yakýndan tanýmaya, birlikte hareket edip yollara çýkma konusunda en baþtaki ilk çýkýþ noktanýz neydi?
2001 yýlýnda eþim ve ben ikimiz de ayný anda iþimizi kaybettik. “Bu fýrsatý deðerlendirelim, 6 ay seyahat edelim” dedik. Eþim zaten daha önce beþ yýl boyunca aralýklý olarak sýrt çantalý (backpacking) þekilde gezmiþti. O tecrübeliydi. O ilk planýmýz: “Gezelim ve içimizdeki bu gezme merakýný giderelim, sonra da New York’a dönüp kariyerimize odaklanýrýz.” Tabi ki öyle olmadý. O altý ay iki yýla, sonra beþ yýla dönüþtü. Farklý yerlerde yaþamak baðýmlýlýk gibi bir þey oldu. Arada New York’a dönüp 2–3 yýl çalýþtýðýmýz zamanlar da oldu ama o ilk yola çýkýþtan bu yana toplam 24 yýl geçti. Ýlk beraber gittiðimiz yer Vanuatu ve Tonga Adalarý idi.
Herhangi bir yerde yerleþik düzeniniz var mý? Sürekli seyahat edip yer deðiþtirmekten hoþnut musunuz?
Bizim düzenimiz bu; farklý yerlerde yaþamak. Genellikle bir yerde 1 ila 3 ay kalýyoruz, tabi ki istisnalar oluyor. Ýlk birkaç günden sonra týpký normal yasamý olanlar gibi biz de orada bir rutin oluþturuyoruz. Sabah rutini, yemek yapma, ev temizliði, sosyalleþme, spor vs, ama bu þehirlerde, adalarda, köylerde farklý þekiller alýyor doðal olarak. Dünya üzerinde sabit bir evimiz yok.
Yaþadýðýnýz dünyanýn iþleyiþinden ve yaþam þeklinizden biraz söz edebilir misiniz?
Biz "house/pet sitting" denilen iþi yapýyoruz. Bir örnekle anlatmak daha kolay, bu concept Türkiye’de pek bilinen bir durum deðil: Diyelim Ýstanbul’da bir evin ve bir köpeðinle kedin var. Uzun süreli bir tatile çýkacaksýn ama hayvanlarýný býrakacak kimsen yok ve hayvan oteli de istemiyorsun. Web siteleri ya da çeþitli baðlantýlar aracýlýðýyla bizi buluyorsun, birçok farklý þekilde biz bulunuyoruz. Tarihler, beklentiler, hayvanlarýn rutini/kiþiliði gibi detaylarý konuþuyoruz, yazýþýyoruz. Baktýk bize uygun, bir sonraki adým genellikle 1 1/2 saatlik görüntülü bir görüþme oluyor. Sorular, yanýtlar, karþýlýklý hisler, bu kiþi ile çalýþmak kolay mý? Pirpirikli birisi mi? Eðer hâlâ iki taraf için de uygunsa, teklifi kabul edip sen tatildeyken senin evinde yaþýyoruz. Bu hizmetten ücret almýyoruz. Genellikle ev sahipleri arabalarýný da kullanmamýza izin veriyorlar. Ýkinci iþimizse cruise gemilerinde oluyor. Eþim bu gemilerde yolculara sunumlar yapýyor. Bunun karþýlýðýnda biz de o cruisea katýlýyoruz ama ücret ödemiyoruz.
Türkiye’ye hangi sýklýkta geliyorsunuz ve en çok nereleri tercih ediyorsunuz? Olumsuzluk yaþadýðýnýz oluyor mu?
Elbette zaman zaman olumsuzluklar da yaþýyoruz ama sanýrým bu kadar tecrübeden sonra her zaman bir B planýmýz ve C planýmýz oluyor. Esneklik, bu yaþam tarzýnýn bir parçasý; yýllardýr ara sýra ters giden þeyler oldu. Stres yasadýk bazen, normal, tahmin edilebileceði gibi. Uçuþ iptalleri, vize sorunlarý, son dakikaya kadar kalacak yerin belli olmamasý, ev sahiplerinin plan deðiþikliði, cruise gemilerindeki plan deðiþiklikleri, yolda hastalanma, doktor arama, hastanelik olma gibi. Ama günün sonunda, o an büyük gibi görünen sýkýntýlar bir þekilde çözülüyor. Ýþin güzel yani ise çoðu zaman ileride anlatýlacak güzel birer hikâyeye dönüþüyor bu stresli anlar. Yeter ki saðlýðýmýz yerinde olsun; geri kalan, iniþ çýkýþlý ama hayatý ilginç kýlan detaylar. Mesela Yeni Zelanda’da iki ay geçirdik, her þey o kadar düzenli ve sorumsuz geçti ki oradan anlatacak hiçbir þeyimiz yok. Bir süre sonra, “Nasýl olur da hiçbir þey olmuyor?” diye kendi kendimize sormaya baþladýk!
Anne ve babamýz yaþlandýðý için son 5–6 yýldýr her yýl en az bir kez Türkiye’ye geliyoruz; öncesinde genelde iki yýlda bir gelirdik. Türkiye’deyken zamanýmýzýn çoðu Ýstanbul’da ve Manavgat’ta geçiyor.
Sizin gibi yaþamayý tercih edecek kiþilere neler söylemek istersiniz? Örneðin; geçiminizi nasýl saðlýyorsunuz, gittiðiniz ülkelere nasýl uyumlanýyor, hatta o yerlere nasýl nereden ulaþýyorsunuz?
Ýlk söylemem gereken þu: Bu yaþam tarzý herkes için deðil. Beklenmedik durumlar olabiliyor. Ev sahipleri son anda deðiþiklik yapabiliyor, iptal bile edilebiliyor. Her evin beklentisi, düzeni, ortamý farklý. Bu iþte en önemli iki þey: ev sahibinin beklentilerini tam olarak yerine getirmek ve onlarla net, düzenli bir iletiþim kurmak. “Kendi yataðým olmadan uyuyamam”, “farklý yemekleri yiyemem”, “köpeklerle aram iyi deðil”, “yanýmda kimse olmayýnca sýkýlýrým”, “ev sahiplerinin beklentileri karþýlayamazsam ne olur” gibi korkularý olanlara bu yaþam tarzýný pek önermem. Esnek olmak, belirsizliklere hazýrlýklý olmak gerekiyor. Biz hâlâ ikimiz de part-time çalýþýyoruz. Ben mühendis olarak, Heather ise proje müdürü olarak görev yapýyor.
Sevgili Heather ve Volkan sizinle birlikte olmak keyifliydi çok teþekkür ediyorum. Yollarýnýz açýk olsun, hep iyi insanlarla karþýlaþýn…
Aþçý Fok
Nurdan ÇAKIR TEZGÝN
www.ascifok.com
Hayat bazen bir merhaba ile devamý gelen merhabalarýn yolunu açýyor.
16 yýl kadar önceydi bir e-posta almýþtým. Önce kendilerini tanýtýp sonrasýnda Foça’da kalabilecekleri uygun fiyatlý bir ev tutmak istediklerini belirtmiþlerdi. Acaba bildiðim tanýdýk birilerini önerebilir miyim diye bilgi istemiþlerdi.
Evet, onlar Heather ve Volkan ilginç bir yaþam tarzýna sahip yerleþik düzenleri olmayan dünyanýn her yerini konaklamak için kullanabilen farklý kiþilikler.
Geçmiþ zaman o günün imkanlarý dahilinde bir arkadaþýmýn evini önermiþtim. Sonraki yýllarda belirli aralýklarla haberleþmiþtik, yine farklý zamanlarda gelmiþler farklý yerlerde de kalmýþlardý. Bu yýl Amerikalý aileleriyle gelmiþler. Yeðenleri Leanne ile birlikte yerel mutfaðýmýzý merak ettiklerini ifade edip, yemek etkinliði konusunda isteklerini belirttiler. Sonrasýnda yerel pazardan taze sebzeler, yeþil otlar alýndý birlikte çok eðlenceli saatler geçirildi. Sebze ve yaz otlarý ile zeytinyaðlý bahçe yemeði hazýrladýk. Ardýndan topan patlýcaný yeþilliklerle fýrýnda peynirli piþirdik. Yine kesme eriþteyi tereyaðlý tavuklu hazýrlayýp yerel þaraplarla güzel anýlarýmýzýn yeni dünyaya yol almasýný saðlamýþ olduk…
Heather ve Volkan yýllar içinde Foça’daki dostlarýmýzla ve yeni tanýþtýklarý insanlarla güzel arkadaþlýklar kurdular. Þimdi onlarýn yaþam biçimlerindeki farklý nüanslarý sizlerle de paylaþmak isterim. Hatta bazý sorular hazýrlayýp gönüllerince cevaplamalarýný rica ettim. Heather’ýn Türkçesi yeterli olmadýðý için burada Volkan ile söyleþtik.
Ýþte böyle…
Sevgili Heather ve Volkan sizleri dünya vatandaþý olarak tanýmlayabilir miyiz? Veya siz kendinizi dünyanýn herhangi bir bölgesine ait hissediyor musunuz? Veya aidiyet duygunuz hakkýnda bir þeyler söylemek ister misiniz?
Belki o taným biraz abartýlý olabilir, biz kendimizi farklý yerlerde yaþamayý tercih eden bir çift olarak görüyoruz; yani ne klasik bir turistiz ne de sadece gezginiz. Dünyanýn belli bir yerine, ülkesine kendimizi pek ait hissetmiyoruz. Bazý yerlerde kendimizi daha rahat, huzurlu hissediyoruz ve oralara tekrar tekrar dönüyoruz. Bunun tam tersi de oldu eskilerde, bazý yerlere bir kez gittik, vakit geçirdik ve “yetti bu” dedik. Tekrar dönmeye ihtiyaç duymuyoruz oralara. Aidiyet hisleri bende ve eþimde güçlü deðil. Bir arkadaþým Urla’da ve Karaburun’da yaþýyor, çocukluðundan beri tanýdýðý arkadaþlarý var. Kasabý, berberi iyi tanýyor. O berber onun nasýl bir saç istediðini biliyor. Ben ise her gittiðim yerde kendimi yeni bir berbere anlatmak zorundayým. Sanýrým aidiyet biraz da böyle þeylerden oluþuyor. Yani hafif.
Dünya insanýný daha yakýndan tanýmaya, birlikte hareket edip yollara çýkma konusunda en baþtaki ilk çýkýþ noktanýz neydi?
2001 yýlýnda eþim ve ben ikimiz de ayný anda iþimizi kaybettik. “Bu fýrsatý deðerlendirelim, 6 ay seyahat edelim” dedik. Eþim zaten daha önce beþ yýl boyunca aralýklý olarak sýrt çantalý (backpacking) þekilde gezmiþti. O tecrübeliydi. O ilk planýmýz: “Gezelim ve içimizdeki bu gezme merakýný giderelim, sonra da New York’a dönüp kariyerimize odaklanýrýz.” Tabi ki öyle olmadý. O altý ay iki yýla, sonra beþ yýla dönüþtü. Farklý yerlerde yaþamak baðýmlýlýk gibi bir þey oldu. Arada New York’a dönüp 2–3 yýl çalýþtýðýmýz zamanlar da oldu ama o ilk yola çýkýþtan bu yana toplam 24 yýl geçti. Ýlk beraber gittiðimiz yer Vanuatu ve Tonga Adalarý idi.
Herhangi bir yerde yerleþik düzeniniz var mý? Sürekli seyahat edip yer deðiþtirmekten hoþnut musunuz?
Bizim düzenimiz bu; farklý yerlerde yaþamak. Genellikle bir yerde 1 ila 3 ay kalýyoruz, tabi ki istisnalar oluyor. Ýlk birkaç günden sonra týpký normal yasamý olanlar gibi biz de orada bir rutin oluþturuyoruz. Sabah rutini, yemek yapma, ev temizliði, sosyalleþme, spor vs, ama bu þehirlerde, adalarda, köylerde farklý þekiller alýyor doðal olarak. Dünya üzerinde sabit bir evimiz yok.
Yaþadýðýnýz dünyanýn iþleyiþinden ve yaþam þeklinizden biraz söz edebilir misiniz?
Biz "house/pet sitting" denilen iþi yapýyoruz. Bir örnekle anlatmak daha kolay, bu concept Türkiye’de pek bilinen bir durum deðil: Diyelim Ýstanbul’da bir evin ve bir köpeðinle kedin var. Uzun süreli bir tatile çýkacaksýn ama hayvanlarýný býrakacak kimsen yok ve hayvan oteli de istemiyorsun. Web siteleri ya da çeþitli baðlantýlar aracýlýðýyla bizi buluyorsun, birçok farklý þekilde biz bulunuyoruz. Tarihler, beklentiler, hayvanlarýn rutini/kiþiliði gibi detaylarý konuþuyoruz, yazýþýyoruz. Baktýk bize uygun, bir sonraki adým genellikle 1 1/2 saatlik görüntülü bir görüþme oluyor. Sorular, yanýtlar, karþýlýklý hisler, bu kiþi ile çalýþmak kolay mý? Pirpirikli birisi mi? Eðer hâlâ iki taraf için de uygunsa, teklifi kabul edip sen tatildeyken senin evinde yaþýyoruz. Bu hizmetten ücret almýyoruz. Genellikle ev sahipleri arabalarýný da kullanmamýza izin veriyorlar. Ýkinci iþimizse cruise gemilerinde oluyor. Eþim bu gemilerde yolculara sunumlar yapýyor. Bunun karþýlýðýnda biz de o cruisea katýlýyoruz ama ücret ödemiyoruz.
Türkiye’ye hangi sýklýkta geliyorsunuz ve en çok nereleri tercih ediyorsunuz? Olumsuzluk yaþadýðýnýz oluyor mu?
Elbette zaman zaman olumsuzluklar da yaþýyoruz ama sanýrým bu kadar tecrübeden sonra her zaman bir B planýmýz ve C planýmýz oluyor. Esneklik, bu yaþam tarzýnýn bir parçasý; yýllardýr ara sýra ters giden þeyler oldu. Stres yasadýk bazen, normal, tahmin edilebileceði gibi. Uçuþ iptalleri, vize sorunlarý, son dakikaya kadar kalacak yerin belli olmamasý, ev sahiplerinin plan deðiþikliði, cruise gemilerindeki plan deðiþiklikleri, yolda hastalanma, doktor arama, hastanelik olma gibi. Ama günün sonunda, o an büyük gibi görünen sýkýntýlar bir þekilde çözülüyor. Ýþin güzel yani ise çoðu zaman ileride anlatýlacak güzel birer hikâyeye dönüþüyor bu stresli anlar. Yeter ki saðlýðýmýz yerinde olsun; geri kalan, iniþ çýkýþlý ama hayatý ilginç kýlan detaylar. Mesela Yeni Zelanda’da iki ay geçirdik, her þey o kadar düzenli ve sorumsuz geçti ki oradan anlatacak hiçbir þeyimiz yok. Bir süre sonra, “Nasýl olur da hiçbir þey olmuyor?” diye kendi kendimize sormaya baþladýk!
Anne ve babamýz yaþlandýðý için son 5–6 yýldýr her yýl en az bir kez Türkiye’ye geliyoruz; öncesinde genelde iki yýlda bir gelirdik. Türkiye’deyken zamanýmýzýn çoðu Ýstanbul’da ve Manavgat’ta geçiyor.
Sizin gibi yaþamayý tercih edecek kiþilere neler söylemek istersiniz? Örneðin; geçiminizi nasýl saðlýyorsunuz, gittiðiniz ülkelere nasýl uyumlanýyor, hatta o yerlere nasýl nereden ulaþýyorsunuz?
Ýlk söylemem gereken þu: Bu yaþam tarzý herkes için deðil. Beklenmedik durumlar olabiliyor. Ev sahipleri son anda deðiþiklik yapabiliyor, iptal bile edilebiliyor. Her evin beklentisi, düzeni, ortamý farklý. Bu iþte en önemli iki þey: ev sahibinin beklentilerini tam olarak yerine getirmek ve onlarla net, düzenli bir iletiþim kurmak. “Kendi yataðým olmadan uyuyamam”, “farklý yemekleri yiyemem”, “köpeklerle aram iyi deðil”, “yanýmda kimse olmayýnca sýkýlýrým”, “ev sahiplerinin beklentileri karþýlayamazsam ne olur” gibi korkularý olanlara bu yaþam tarzýný pek önermem. Esnek olmak, belirsizliklere hazýrlýklý olmak gerekiyor. Biz hâlâ ikimiz de part-time çalýþýyoruz. Ben mühendis olarak, Heather ise proje müdürü olarak görev yapýyor.
Sevgili Heather ve Volkan sizinle birlikte olmak keyifliydi çok teþekkür ediyorum. Yollarýnýz açýk olsun, hep iyi insanlarla karþýlaþýn…
Aþçý Fok
Nurdan ÇAKIR TEZGÝN
www.ascifok.com
"Aþçý Fok
Nurdan ÇAKIR TEZGÝN" bütün yazýlarý için týklayýn...