Uluay KOÇAK GÜVENER

Uçuþma



gökyüzünden baþlýyor çekincelerim
sýnýrlý bir yaþam yolunda
yýldýzlardan uzak bir akþam yemeðinde
ýþýksýz daha çok
uzak tariflerle
niçin bu ýzdýrap tarihçesi bilmiyorum
kendimden uzak yarýnsýzým
yarýmsýz bir yarým
çaresiz bir kabulleniþ gerçeksizliðinde
izlerini aradýðýn bir geçmiþin tufanýnda
kýsýk seslerimizle bugündeyim
henüz büyümemiþliðin verdiði etrafý gizli bir kabulle
yazýk deðil mi
yalnýzlýk deðil mi bu
onca geçen ömrün yuvalanmasýnda
kasabanýn garip kanalýna düþüyor ellerim babamla
geçen bir zaman sýzýsý ile
kaçýnýlmayan yolculukda
nerdeyim
buruk bir tad
esrik bir buluþ
hiç geçmiyor
geçince ise
geç her þey
yudumlayamadýðým ince belli bardakta ki çayýmla burdayým
dudaklarým gittikçe çizgi halinde
küçüðüm bir zamanlar gibi
gülerek koþtuðum çayýrlarda ellerinden tutuyorum daðlarýn
asýlý kaldýðým her bozkýr bana mesafeli
yavrusuyum Anadolu’nun
onun içinden gelip içinde olamamaktayým
yürüyorum herkes gibi beyazýn sesleniþine saçlarýmdan
karþý koyamam
yalvarýyor zaten bilmediðim yýllarým
yine baþlýyor iþte kavgalarým
sana söylüyorum, kendime, onlara, tanýk olduðum her þeye
kavaklardan vaz geçeli sulamýyorum onlarý
rüyalarýmda bile yoklar
söylemek isteyip býraktýðým çiçekler serbestler


Uluay KOÇAK GÜVENER

---

---

"Uluay KOÇAK GÜVENER" bütün yazýlarý için týklayýn...