Zeynep KASAP
KAPAT ÞU ALARMI
Dün akþam iþ çýkýþý Kadýköy’de bir arkadaþýmla buluþmaya giderken yanýmdan bir genç kadýn geçti geçerken paatt diye bir ses. Arkamý dönüp baktým, bir þey düþürmüþ. Herkes o sese döndü kadýn yürümeye devam etti. Dur dedim fark etmezse seslenip haber vereyim demeye kalmadan kadýnýn yürüdüðü tarafta bir adam bir þey düþürdünüz galiba diye kadýný uyardý. Ben yoluma devam ederken sað tarafýmda bulunan restorandýn önünde duran garson bana doðru bakarak “ayakta uyuyor o kadar ses çýktý nasýl duymaz” deyince bende mimiklerimle ses etmeden gerçekten öyle hayret anlamýnda kafamý salladým kaþlarýmý kaldýrdým yürümeye devam ettim.
Bu olay dünde kaldý tabi. Artýk yeni bir gün. Sabah iþe giderken minibüse bindim. Günlüm ritüellerimi yerine getirdim kendimi her sabah olduðu gibi telkin ettim. Ýçinden bile olsa kimseye kýzmak yok Zeynep. Anlayýþlý ol Zeynep. Hem kýzmak dediðin sadece sana zarar Zeynep. Kalbini ruhunu bedenini düþün Zeynep. Hem kýzsan da karþýndaki insanlar yine de deðiþmeyecek. Kýzdýðýnla kalacaksýn Zeynep.
Derin bir nefes al. Acýyý siniri stresi bir an bile olsa unut. Unut, umut et ve daima güneþe bak. Býrak bu iþleri þaþkýn der gibi hýrçýn bir rüzgâr suratýma bir þaplak attý. Saðlý sollu pencerelerin hepsini birden açmýþlar yine. Cereyanda kalýp çarpýlacaðýz bunlar yüzünden. Ah þunlar bir çarpýlsa da akýllarý baþlarýna gelse diye söylendim. (Ýçimden tabi) en azýndan dýþ sesimi susturmayý öðrendim. Hiç mi öðretmedi ananýz babanýz hiç mi duymadýnýz büyüklerinizden “cereyanda kalma evladým çarpar” “çýplak ayakla taþa basma” “saçýn ýslak rüzgâra çýkma” vs vs Vaktiyle bir arkadaþým bir gün yüz felci geçirmiþti de þaþmýþtýk. Cereyanda kalmýþ açmýþ pencereleri karþýlýklý. Bir daha mý tövbe dedi açmadý bir cam açýkken karþýsýndaki camý. Neyse kapatalým pencerenin birini þimdi. Hem konumuz bu deðildi.
Cereyana maruz kalmadan taraftan usul usul gelen rüzgarla birlikte gülümsüyorum yeni güne. Dalmýþým hayallere düþüncelere derken datt dattt dattt sýçrýyorum yerimden her sabah yataðýmdan sýçrar gibi. Alarm sesi. Susmuyor. Kimden geliyor bu yahu tamam unutmuþsun kapatmayý çalýyor e be kardeþim artýk kapat. Susuyor bir süre sonra þükür. Beþ dakika sonra tekrar datt dat dat
Þöyle bir göz gezdiriyorum minibüstekilere. Yok kimse de kýpýrdama yok. Rahatsýz olan yok. Telefonuna bakan yok. Oh keyfe bak. Ses nereden geliyorsa umuru deðil sahibinin. Çalsýn. Çalýyor çalýyor susuyor yine. Sonraki beþ dakika sonunda yine ayný alarm. Durdurmaya çalýþan yok. Ýnsan bir düþünür deðil mi? Rahatsýz olan var mý dat dat dat kulaðý týrmalayan ses. Sonuna kadar çalýyor. Sesin kimin telefonundan geldiðini bulsam artýk dayanamayacaðým söyleyeceðim “kardeþim artýk þu alarmýnýzý bir kapatsanýz” Bulamadýðým için susuyorum. Yalan oluyor benim hayaller kitap okumalar yollarý huzurlu huzurlu minnoþ minnoþ seyretmeler.
Öyle böyle derken nihayet yol bitmek üzere, birazdan minibüsten ineceðim. Telefonu elime alýp saate bir bakayým diyorum. O da ne? Ekranda dün geceden kurduðum alarm gözüküyor. Ertelenmiþ, kapanmamýþ.
Yoksa…
Yolcu almak için duruyor minibüs. Az daha yolum var ama ben durur muyum hiç? Kaçar gibi geçiveriyorum aralýk kapýdan hýzlýca.
Zeynep KASAP
"Zeynep KASAP" bütün yazýlarý için týklayýn...
Dün akþam iþ çýkýþý Kadýköy’de bir arkadaþýmla buluþmaya giderken yanýmdan bir genç kadýn geçti geçerken paatt diye bir ses. Arkamý dönüp baktým, bir þey düþürmüþ. Herkes o sese döndü kadýn yürümeye devam etti. Dur dedim fark etmezse seslenip haber vereyim demeye kalmadan kadýnýn yürüdüðü tarafta bir adam bir þey düþürdünüz galiba diye kadýný uyardý. Ben yoluma devam ederken sað tarafýmda bulunan restorandýn önünde duran garson bana doðru bakarak “ayakta uyuyor o kadar ses çýktý nasýl duymaz” deyince bende mimiklerimle ses etmeden gerçekten öyle hayret anlamýnda kafamý salladým kaþlarýmý kaldýrdým yürümeye devam ettim.
Bu olay dünde kaldý tabi. Artýk yeni bir gün. Sabah iþe giderken minibüse bindim. Günlüm ritüellerimi yerine getirdim kendimi her sabah olduðu gibi telkin ettim. Ýçinden bile olsa kimseye kýzmak yok Zeynep. Anlayýþlý ol Zeynep. Hem kýzmak dediðin sadece sana zarar Zeynep. Kalbini ruhunu bedenini düþün Zeynep. Hem kýzsan da karþýndaki insanlar yine de deðiþmeyecek. Kýzdýðýnla kalacaksýn Zeynep.
Derin bir nefes al. Acýyý siniri stresi bir an bile olsa unut. Unut, umut et ve daima güneþe bak. Býrak bu iþleri þaþkýn der gibi hýrçýn bir rüzgâr suratýma bir þaplak attý. Saðlý sollu pencerelerin hepsini birden açmýþlar yine. Cereyanda kalýp çarpýlacaðýz bunlar yüzünden. Ah þunlar bir çarpýlsa da akýllarý baþlarýna gelse diye söylendim. (Ýçimden tabi) en azýndan dýþ sesimi susturmayý öðrendim. Hiç mi öðretmedi ananýz babanýz hiç mi duymadýnýz büyüklerinizden “cereyanda kalma evladým çarpar” “çýplak ayakla taþa basma” “saçýn ýslak rüzgâra çýkma” vs vs Vaktiyle bir arkadaþým bir gün yüz felci geçirmiþti de þaþmýþtýk. Cereyanda kalmýþ açmýþ pencereleri karþýlýklý. Bir daha mý tövbe dedi açmadý bir cam açýkken karþýsýndaki camý. Neyse kapatalým pencerenin birini þimdi. Hem konumuz bu deðildi.
Cereyana maruz kalmadan taraftan usul usul gelen rüzgarla birlikte gülümsüyorum yeni güne. Dalmýþým hayallere düþüncelere derken datt dattt dattt sýçrýyorum yerimden her sabah yataðýmdan sýçrar gibi. Alarm sesi. Susmuyor. Kimden geliyor bu yahu tamam unutmuþsun kapatmayý çalýyor e be kardeþim artýk kapat. Susuyor bir süre sonra þükür. Beþ dakika sonra tekrar datt dat dat
Þöyle bir göz gezdiriyorum minibüstekilere. Yok kimse de kýpýrdama yok. Rahatsýz olan yok. Telefonuna bakan yok. Oh keyfe bak. Ses nereden geliyorsa umuru deðil sahibinin. Çalsýn. Çalýyor çalýyor susuyor yine. Sonraki beþ dakika sonunda yine ayný alarm. Durdurmaya çalýþan yok. Ýnsan bir düþünür deðil mi? Rahatsýz olan var mý dat dat dat kulaðý týrmalayan ses. Sonuna kadar çalýyor. Sesin kimin telefonundan geldiðini bulsam artýk dayanamayacaðým söyleyeceðim “kardeþim artýk þu alarmýnýzý bir kapatsanýz” Bulamadýðým için susuyorum. Yalan oluyor benim hayaller kitap okumalar yollarý huzurlu huzurlu minnoþ minnoþ seyretmeler.
Öyle böyle derken nihayet yol bitmek üzere, birazdan minibüsten ineceðim. Telefonu elime alýp saate bir bakayým diyorum. O da ne? Ekranda dün geceden kurduðum alarm gözüküyor. Ertelenmiþ, kapanmamýþ.
Yoksa…
Yolcu almak için duruyor minibüs. Az daha yolum var ama ben durur muyum hiç? Kaçar gibi geçiveriyorum aralýk kapýdan hýzlýca.
Zeynep KASAP
"Zeynep KASAP" bütün yazýlarý için týklayýn...