Zeynep KASAP
DANS VE YARATICI YAZARLIK
Erkek kardeþimle dansa ilk baþladýðýmýz günler... Dans kursuna gitmenin ve dans edebilmenin bir mucize, bir ayrýcalýk olduðunu düþünmüþtüm. Heyecanlýydým. Dans edebilecek miyim kuðu gibi? Halaylar ve göbek havalarý danstan sayýlmýyor sanki. Hem havalý hem özel hem de çok güzel. Sonra kýz arkadaþým katýldý bize. Bir anda ayrýcalýklý insanlar olduk. Kursa, bakkala, komþuya giderken adýmlarýmý sanki farklý atýyorum. Yürümüyor, dans ede ede gidiyorum. Halbuki, Haydar Amca gibi haldýr huldur yürüyorum. Etrafýmýzda dans kursuna giden, dans eden biri yok. Dans eðitmenimiz, dünyanýn en iyi dans eden kiþisi. Dans etkinliklerine gide gele, bir bakmýþýz çevremiz dans edenlerle dolmuþ. Çeþit çeþit dans kurslarý, ne tarafa dönsek kurs. Kime sorsan dans kursuna gidiyor. Bir sürü dans hocasýyla tanýþýyoruz. Herkesin stili, dansý farklýymýþ meðer. Hangi hoca hangi teknik konuda daha iyi, hangi hoca aslýnda hoca deðil zamanla anlýyoruz. Çeþitli ülkelerden gelen dans eðitmenlerinin, profesyonel ve amatör dans severlerin buluþtuðu dans festivalleri düzenlendiðini öðreniyoruz.
Bu kadar mý? Hayýr. Ýki kursa gidenin, bir iki adým atmayý öðrenenin dans dersi vermeye baþladýðýný duyuyoruz. Þaþýrmýyorum. Dans sýrasýnda kaç kiþinin ayaðýna bastýðýmý sayamayan ben, partnerimi kolundan tutup duvara nasýl yapýþtýrdýðýmý bilmiyorum. Neyse dansta ustalaþtýk diyebilirim... En çok da, dans hakkýnda atýp tutma konusunda profesyoneliz. Öyle ya, yýllardýr bu iþin içinde gibiyiz...
Bir gün, “Nasýl olsa dans etmeyi öðrendim, biraz da kelimelerle dans edeyim” deyip yaratýcý yazarlýk kursuna yazýldým. Ýþten çýkýyorum, beþ vasýta ile kursa gidiyorum. Soranlara, “Atölyeye gidiyorum” diyorum. Çünkü daha havalý oluyor. Sonra mutlu mutlu eve dönüyorum. Her þey süper herkes harika. Öyle böyle derken yýllar geçiyor. Bir bakýyorum önüne gelen yazarlýk kursuna gidiyor. Ýki üç þey öðrendikten sonra kitabýný çýkarýyor. Sonra gidip yaratýcý yazarlýk kursu açýyor. Öykü atölyesi, roman atölyesi, çocuk kitabý yazma atölyesi ve atölyenin atölyesi... Atölyeden geçilmiyor. Sen ne öðrendin ki ne öðreteceksin? Deðil mi ama?
Bu yazdýklarýmýn birazý bana, birazý baþkasýna... Kýzým sana söylüyorum gelinim sen de anla. Rahat býrakýn insanlarý, isteyen istediðini yapsýn. Herkes ayný yolda olduðunu zannetse de, herkesin sapaðý ayrý. Üzülerek söylemek isterim ki, eðer gerçekten bir þey olsaydýk susardýk. Çünkü gerçekten iyi olanlar sürekli yakýnmýyor, iþlerini yapýyorlar. Zamanýn iyi ya da kötüyü ayýklayacaðýný biliyorlar. Ve mutluluða inanýyorlar. Býrakýn insanlar mutlu olsunlar.
Zeynep KASAP
"Zeynep KASAP" bütün yazýlarý için týklayýn...
Erkek kardeþimle dansa ilk baþladýðýmýz günler... Dans kursuna gitmenin ve dans edebilmenin bir mucize, bir ayrýcalýk olduðunu düþünmüþtüm. Heyecanlýydým. Dans edebilecek miyim kuðu gibi? Halaylar ve göbek havalarý danstan sayýlmýyor sanki. Hem havalý hem özel hem de çok güzel. Sonra kýz arkadaþým katýldý bize. Bir anda ayrýcalýklý insanlar olduk. Kursa, bakkala, komþuya giderken adýmlarýmý sanki farklý atýyorum. Yürümüyor, dans ede ede gidiyorum. Halbuki, Haydar Amca gibi haldýr huldur yürüyorum. Etrafýmýzda dans kursuna giden, dans eden biri yok. Dans eðitmenimiz, dünyanýn en iyi dans eden kiþisi. Dans etkinliklerine gide gele, bir bakmýþýz çevremiz dans edenlerle dolmuþ. Çeþit çeþit dans kurslarý, ne tarafa dönsek kurs. Kime sorsan dans kursuna gidiyor. Bir sürü dans hocasýyla tanýþýyoruz. Herkesin stili, dansý farklýymýþ meðer. Hangi hoca hangi teknik konuda daha iyi, hangi hoca aslýnda hoca deðil zamanla anlýyoruz. Çeþitli ülkelerden gelen dans eðitmenlerinin, profesyonel ve amatör dans severlerin buluþtuðu dans festivalleri düzenlendiðini öðreniyoruz.
Bu kadar mý? Hayýr. Ýki kursa gidenin, bir iki adým atmayý öðrenenin dans dersi vermeye baþladýðýný duyuyoruz. Þaþýrmýyorum. Dans sýrasýnda kaç kiþinin ayaðýna bastýðýmý sayamayan ben, partnerimi kolundan tutup duvara nasýl yapýþtýrdýðýmý bilmiyorum. Neyse dansta ustalaþtýk diyebilirim... En çok da, dans hakkýnda atýp tutma konusunda profesyoneliz. Öyle ya, yýllardýr bu iþin içinde gibiyiz...
Bir gün, “Nasýl olsa dans etmeyi öðrendim, biraz da kelimelerle dans edeyim” deyip yaratýcý yazarlýk kursuna yazýldým. Ýþten çýkýyorum, beþ vasýta ile kursa gidiyorum. Soranlara, “Atölyeye gidiyorum” diyorum. Çünkü daha havalý oluyor. Sonra mutlu mutlu eve dönüyorum. Her þey süper herkes harika. Öyle böyle derken yýllar geçiyor. Bir bakýyorum önüne gelen yazarlýk kursuna gidiyor. Ýki üç þey öðrendikten sonra kitabýný çýkarýyor. Sonra gidip yaratýcý yazarlýk kursu açýyor. Öykü atölyesi, roman atölyesi, çocuk kitabý yazma atölyesi ve atölyenin atölyesi... Atölyeden geçilmiyor. Sen ne öðrendin ki ne öðreteceksin? Deðil mi ama?
Bu yazdýklarýmýn birazý bana, birazý baþkasýna... Kýzým sana söylüyorum gelinim sen de anla. Rahat býrakýn insanlarý, isteyen istediðini yapsýn. Herkes ayný yolda olduðunu zannetse de, herkesin sapaðý ayrý. Üzülerek söylemek isterim ki, eðer gerçekten bir þey olsaydýk susardýk. Çünkü gerçekten iyi olanlar sürekli yakýnmýyor, iþlerini yapýyorlar. Zamanýn iyi ya da kötüyü ayýklayacaðýný biliyorlar. Ve mutluluða inanýyorlar. Býrakýn insanlar mutlu olsunlar.
Zeynep KASAP
"Zeynep KASAP" bütün yazýlarý için týklayýn...