Ümit YILDIRIM

En Parlak Güneþler Bile



I
uzun yoldan geldim
dineldim
      dineldim
               de
               farýmadým

bol aðýlýn çobanýydým
huzurda ilendiler bana
               farýmadým

filizlendi buðday baþaðým
suvattaydý o
suyun kalabalýðýyla
kýrýn kalabalýðýyla
suvattaydý
anasýz babasýzdý o
cellattý!

               (avcý ne yaptýn
               hangi habis dudaklar
               fýsýldadý kulaðýna
               tuzaðýný kurdun
               bu kaçýncý yuva bozduðun)


II
sen
kesif cevhersin gökten inen
sen yoldaþsýn gönderilen

gel
katran aðaçlarý devirelim seninle
gel
tufaný ateþi savuralým seninle
dineldim
      dineldim
            dineldim
               de
               farýmadým


III
ufukta
nehir boyunca uçar turna kuþlarý
            bizim için
katran kokularý taþýr ester katarý
            bizim için

geç kalmadý geldi kara günlerin çerçisi
geç kalmadý geldi güzel günlerin gecesi
dalýmý ayaz vurdu
yaðý geldi beni soydu
avcý tuzaðýný kurdu
kappi
   kappi
         dedim
               ilendim:

sen soðukta ýsýtmayan ateþsin
sen duvarsýz kapýsýz sýðýnak
sen altýndakileri ezen çatýsýn
sen uzun yolculuklarýn susuz kuyusu
sen sahibini sýkan ayakkabý
sen deniz kumundan yapýlmýþ binasýn

ilendim
   ilendim
         ilendim
               de
               yetemedim:

bulaþýk sularý içkin
mezbele yiyeceðin olsun
yattýðýn yer sokak
durduðun yer duvar gölgesi olsun

sarý denizin kavuzlansýn
toz evinde ýþýðýn olmasýn

avcý tuzaðýn boþ çýksýn
simli yüzün gülmez olsun


(Akatalpa, Sayý:226, Ekim 2018)


Ümit YILDIRIM

---

---

"Ümit YILDIRIM" bütün yazýlarý için týklayýn...