Ümit YILDIRIM
SEN UÇMAYI HATIRLA
Kýþ günü
Bir kuþun bir kafese doðuþu gibiydi doðumu.
Ev, mahalle, þehir… hepsi birbirinin içindeki kafeslerdi.
On altý yaþýnda bir kafesten baþka bir kafese girdi,
baba evinden, koca evine.
Kim bilir neresiydi evi?
Ben’inden bir ‘ben’ daha dünyaya getirdi, çocuðunu.
onun deðil miydi yoksa o da?
Onun olmayan evden uçmak istedi,
cesareti de yok deðildi hani, yaþamak için.
Kanatlarýný sýnamak için sonsuz mavilikle…
Gideceksen tek gidersin, dediler ona.
Bir parçasýný, çocuðunu aldýlar ondan.
Görmeyecekti bir daha ama… “olmak” için uçacaktý sonuçta.
Tüylerin altýnda saklanan can gibi saklardý yanýnda
kendinden uzakta olsa da.
Þiirlere hapsoldu,
öyle hapsoldu ki bu sonsuz diyara,
sonsuzluktu bu açtýðý yara.
Baþka bir diyardý ne de olsa,
bu karanlýktan kaçabildiði bir düþ gibi.
Þiirlere Esir’liðini ilan etti.
Aþka düþtü,
sonra düþtü yollara, yollar çýktý Avrupa’ya…
Karþýsýndaki Duvar’ý yýkýþýndan bahsetti yazdýðý kitapta.
Evi yýkýþýndan, kaldýrdýðý baþýndan, gözyaþýndan.
Bir de düþtüðü aþkýn ateþinde günahla yanýþýndan.
Ýsyan’ý kelimelerle sel olup gitti yaný baþýndan.
Kamerayý aldý eline, kara bir evi anlatmaya.
Ev karadýr çünkü bakýþlar yüzlerdeki yarayadýr.
Adý Hüseyin olan bir çocuk gördü orada
Onu kara evden aldý yaný baþýna
Bir Hüseyin’i kurtarmýþ oldu, analýðýyla, aþýyla.
Yeniden doðmaktý gereken, özlemi, yalnýzlýðýyla
günahkârlýðýyla, yeniden doðmak…
Aþký, anýlarý, bahçenin sesi sedasýyla
adýndaki ýþýkla, bir karanlýðý yýrtarcasýna doðmak.
Gece karanlýðýnda bir gözün arayýþlarýnýn
nihayet aya kavuþmasý gibi doðmak.
Yeniden Doðuþ bir ayetti.
“ben bu ayette senin için ah çektim, ah”
Yine soðuk bir kýþ günüydü kýrdýðýnda direksiyonu
okul aracýna çarpmamak için.
“mezarým adsýz kalacak yol kenarýnda”
Yazmýþtý bir dizede,
soðuk kuþ günlerinde doðumu ve ölümü…
ve bunu da yazmýþtý:
“Kuþ ölümlüdür, sen uçmayý hatýrla”
Ümit YILDIRIM
"Ne derlerse desinler, biz kadýnlar hep yalnýzýz.”
-Alfonso Cuaron, Roma-
"Ne derlerse desinler, biz kadýnlar hep yalnýzýz.”
-Alfonso Cuaron, Roma-
-Alfonso Cuaron, Roma-
Kýþ günü
Bir kuþun bir kafese doðuþu gibiydi doðumu.
Ev, mahalle, þehir… hepsi birbirinin içindeki kafeslerdi.
On altý yaþýnda bir kafesten baþka bir kafese girdi,
baba evinden, koca evine.
Kim bilir neresiydi evi?
Ben’inden bir ‘ben’ daha dünyaya getirdi, çocuðunu.
onun deðil miydi yoksa o da?
Onun olmayan evden uçmak istedi,
cesareti de yok deðildi hani, yaþamak için.
Kanatlarýný sýnamak için sonsuz mavilikle…
Gideceksen tek gidersin, dediler ona.
Bir parçasýný, çocuðunu aldýlar ondan.
Görmeyecekti bir daha ama… “olmak” için uçacaktý sonuçta.
Tüylerin altýnda saklanan can gibi saklardý yanýnda
kendinden uzakta olsa da.
Þiirlere hapsoldu,
öyle hapsoldu ki bu sonsuz diyara,
sonsuzluktu bu açtýðý yara.
Baþka bir diyardý ne de olsa,
bu karanlýktan kaçabildiði bir düþ gibi.
Þiirlere Esir’liðini ilan etti.
Aþka düþtü,
sonra düþtü yollara, yollar çýktý Avrupa’ya…
Karþýsýndaki Duvar’ý yýkýþýndan bahsetti yazdýðý kitapta.
Evi yýkýþýndan, kaldýrdýðý baþýndan, gözyaþýndan.
Bir de düþtüðü aþkýn ateþinde günahla yanýþýndan.
Ýsyan’ý kelimelerle sel olup gitti yaný baþýndan.
Kamerayý aldý eline, kara bir evi anlatmaya.
Ev karadýr çünkü bakýþlar yüzlerdeki yarayadýr.
Adý Hüseyin olan bir çocuk gördü orada
Onu kara evden aldý yaný baþýna
Bir Hüseyin’i kurtarmýþ oldu, analýðýyla, aþýyla.
Yeniden doðmaktý gereken, özlemi, yalnýzlýðýyla
günahkârlýðýyla, yeniden doðmak…
Aþký, anýlarý, bahçenin sesi sedasýyla
adýndaki ýþýkla, bir karanlýðý yýrtarcasýna doðmak.
Gece karanlýðýnda bir gözün arayýþlarýnýn
nihayet aya kavuþmasý gibi doðmak.
Yeniden Doðuþ bir ayetti.
“ben bu ayette senin için ah çektim, ah”
Yine soðuk bir kýþ günüydü kýrdýðýnda direksiyonu
okul aracýna çarpmamak için.
“mezarým adsýz kalacak yol kenarýnda”
Yazmýþtý bir dizede,
soðuk kuþ günlerinde doðumu ve ölümü…
ve bunu da yazmýþtý:
“Kuþ ölümlüdür, sen uçmayý hatýrla”
Ümit YILDIRIM
"Ne derlerse desinler, biz kadýnlar hep yalnýzýz.”
-Alfonso Cuaron, Roma-
Kýþ günü
Bi..." /> "Ne derlerse desinler, biz kadýnlar hep yalnýzýz.”
-Alfonso Cuaron, Roma-
Kýþ günü
Bi... ">
"Ümit YILDIRIM" bütün yazýlarý için týklayýn...