Bir Þimþek Gibi Yaþamak / Ümit YILDIRIM
Ümit YILDIRIM

Ümit YILDIRIM

Bir Þimþek Gibi Yaþamak



Dedesinin hediye ettiði dürbünle
yerin ve göðün birleþtiði yere
bir kez daha baktý;
beklediði gemi gene gelmemiþti.

Doða-Ana asýl yurdu:
Bitkiler, kayalar, tepeler, bulutlar, gümüþ renkli çayýrlar,
rüzgâr yoldaþý onun.

*
Kibir nedir bilmeyen bir dedesi var -kimsenin kýymet vermediði-
bir de ayrý yerlerde -yüzleri yitik- anasý ile babasý.

Þimdi,
yolunu gözlediði
bir Beyaz Gemi’si var,
bir de Maral Ana’sý.

*
Doða-Ana’yý kirlettiler,
    paradan baþka deðer bilmeyenler.
Maral-Ana’yý katlettiler,
    yemekten içmekten baþka derdi olmayanlar.

Dün derdimiz buydu, bugün olduðu gibi:
Bizi insan yapan deðerleri önce eskittik, sonra unuttuk.

Umudu tükenen çocuk, denizde balýk olmaz mý?

Çocuklar, balýk olunca
Isýk-Göl’de ya da Akdeniz’de
-varsa- insanlýðýn yüzü kýzarmaz mý?



Ümit YILDIRIM




19 Aralýk 2018 Çarþamba / 2044 okunma



"Ümit YILDIRIM" bütün yazýlarý için týklayýn...