Arzu DİNÇER
Åžah olan “ÇOCUKLAR”
Çocuk istismarı ve tecavüzlerine iliÅŸkin haberleri okurken, birden satranç tahtası belirdi zihnimde. Her çocuk kendi oyununu oynamak için dünyaya gelmiyor mu? Hayatla mücadelesi, karşı hamlelere karşı çevresini sarmalayan oyun arkadaÅŸlarının O’nu koruması sayesinde mümkündür. Zira tek başına onların hamleleri olmadan mümkün deÄŸildir. Öylece durmaya mahkûmdur ve bu da oyun hiç baÅŸlamadı demektir.
Dışarıdan ve içeriden gelen tüm tehlikelere karşı ana babayı “Kale” olarak düşünüyorum,
Hemen yanlarında varsa kardeÅŸleri, ana babalarının akrabaları olanlarsa “At”.
KreÅŸte, okulda, mahallede, aile dostları sayesinde edinilmiÅŸ arkadaÅŸlar “Fil”
Resmi kıyafeti sebebi ile doÄŸumdan ölüme tüm haklarını koruyacak olan Devlet “Vezir”
Çocuk ise “Åžah”. Herkesten her ÅŸeyden üstün.
Bu korunaklı alanın dışında kendi alanında yer alan bakkalından çakkalına, sokağında yürüyenine kadar çevresinde olacak olanlar ise “Piyon”
Şah tek başına oyunu oynayamaz.
Çevresindekilerin bir yanlış hamlesi onun oyunu kaybetmesine ve hayattan silinmesine neden olabilir. Lütfen hepimiz yerimizi bilip oyunlarında yer aldığımız herkese sorumluluğumuzu bilelim. Bilelim ki oyunu kazanabilsinler.
Ha yapamayacağım diyorsanız bu da sizin tercihiniz o zaman bunu adam gibi yapabileceklere devredin ve yanlış hamle olmaktansa yanlış insan olduÄŸunuzu kabul ederek “Çocukların” zarar görmesine izin vermeden çekilin aradan.
Daha iyi ana baba olacağım diye (akraba, arkadaÅŸ vs…) hırs yaparak bu oyunu kendiniz kazanmak için deÄŸil “ÇocuÄŸa” kazandırmak için oynayın.
Ve çocuklarınızı nasihat denizinde boğmak yerine onları dinleyin, inanın.
Ayıp/ yargı gibi prangaları boyunlarına takmak yerine sorularını yanıtlayın. Ayıp onların hayatlarına zarar gelmesidir.
Bu sizin oyununuz değil, Onların oyunu.
Bırakın “Çocuklar” kazansın.
Sevgilerimle,
5/4/2016
Arzu DİNÇER
arzudincer0@gmail.com
Çocuk istismarı ve tecavüzlerine iliÅŸkin haberleri okurken, birden satranç tahtası belirdi zihnimde. Her çocuk kendi oyununu oynamak için dünyaya gelmiyor mu? Hayatla mücadelesi, karşı hamlelere karşı çevresini sarmalayan oyun arkadaÅŸlarının O’nu koruması sayesinde mümkündür. Zira tek başına onların hamleleri olmadan mümkün deÄŸildir. Öylece durmaya mahkûmdur ve bu da oyun hiç baÅŸlamadı demektir.
Dışarıdan ve içeriden gelen tüm tehlikelere karşı ana babayı “Kale” olarak düşünüyorum,
Hemen yanlarında varsa kardeÅŸleri, ana babalarının akrabaları olanlarsa “At”.
KreÅŸte, okulda, mahallede, aile dostları sayesinde edinilmiÅŸ arkadaÅŸlar “Fil”
Resmi kıyafeti sebebi ile doÄŸumdan ölüme tüm haklarını koruyacak olan Devlet “Vezir”
Çocuk ise “Åžah”. Herkesten her ÅŸeyden üstün.
Bu korunaklı alanın dışında kendi alanında yer alan bakkalından çakkalına, sokağında yürüyenine kadar çevresinde olacak olanlar ise “Piyon”
Şah tek başına oyunu oynayamaz.
Çevresindekilerin bir yanlış hamlesi onun oyunu kaybetmesine ve hayattan silinmesine neden olabilir. Lütfen hepimiz yerimizi bilip oyunlarında yer aldığımız herkese sorumluluğumuzu bilelim. Bilelim ki oyunu kazanabilsinler.
Ha yapamayacağım diyorsanız bu da sizin tercihiniz o zaman bunu adam gibi yapabileceklere devredin ve yanlış hamle olmaktansa yanlış insan olduÄŸunuzu kabul ederek “Çocukların” zarar görmesine izin vermeden çekilin aradan.
Daha iyi ana baba olacağım diye (akraba, arkadaÅŸ vs…) hırs yaparak bu oyunu kendiniz kazanmak için deÄŸil “ÇocuÄŸa” kazandırmak için oynayın.
Ve çocuklarınızı nasihat denizinde boğmak yerine onları dinleyin, inanın.
Ayıp/ yargı gibi prangaları boyunlarına takmak yerine sorularını yanıtlayın. Ayıp onların hayatlarına zarar gelmesidir.
Bu sizin oyununuz değil, Onların oyunu.
Bırakın “Çocuklar” kazansın.
Sevgilerimle,
5/4/2016
Arzu DİNÇER
arzudincer0@gmail.com
"Arzu DİNÇER" bütün yazıları için tıklayın...