
Aþçý Fok
Nurdan ÇAKIR TEZGÝN
Hülya için
Ayný yaþ çocuklarý gibiydik bir dönem. Yaþantýlarýmýzýn sadece belirli bir dönemine tanýklýðýmýz, olduðumuz haliyle bir birimizi kabulleniþlerimizi getirmiþti. Foça’ya attýðýmýz demirin halatýna tutunmuþ orta yaþ insanlarýydýk. Kimimiz eleðini görünmez duvarlara çoktan asmýþ gibi görünse de, çoðumuz yeni bir hayatýn bahar çiçeklerini deriyordu gizliden. Tedbirli, tutak adýmlarla dolaþýyorduk Küçükdeniz ile Büyükdeniz sahilini. Bazýlarýmýz yalnýz kalmayý kutsal görev sayarken, çoðumuz kalabalýklaþan meydan kahvelerinde dost masalarýna iliþirdi, birer ikiþer.
Diyorum ya ayný yaþ insanlarýydýk. Kimimizin çoluk çocuðu, eþi yoldaþý vardý, kimi de tek tabanca. Her birimizi, büyük kentlerden güzelim Foça’ya savuran bin sayýsýz neden vardý. Onun nedenlerinden en önemlisiydi biricik oðlu Doðaç’ýn okulu. Oðluþuyla tatlý beraberliðiydi ilk dikkatimizi çeken. Sonralarý dünya tatlýsý kýzý Ezgi’yle, eþi Mustafa Bey ile tanýþtýk. Gün güne merhabalarýmýz uzarken, farklý yanlarýmýzý keþfettik.
Nerede karþýlaþsak illâ ki bir ot, baharat, sebze konusu açardý. Pek çok þeyi bilse de tekrar tekrar sorardý. Sormaktan hiç çekinmezdi; pazýnýn, ýspanaðýn ya da herhangi bir otun farklý piþirimlerini merak ederdi. Mutfaðýnýn saðlýklý olmasýný çok önemsediðini hepimiz bilirdik. Ayný yaþ gurubundan arkadaþlar arasýndaydýk. Foça küçük yer, sokaða çýkan her insanla günde en az iki üç defa karþýlaþmak kaçýnýlmazdýr. Karþýlaþýr, selamlaþýr, bazen oturup halleþip külleþirdik. Mütevaziliði, insancýllýðý, iyi niyeti ve doðaya düþkünlüðüne olan hayranlýðýmý hiç gizlemedim, sürekli yürürdü, yüzerdi, okurdu… Hep yapýlacak iþleri vardý, yardýmlaþma konusundaki hassasiyeti empati yeteneðini güçlü kýlmýþtý.
Ölüm hiç kimseye yakýþmýyor, ona hiç yakýþmadý. Tam rahat edeceði zamanlarýný yaþayacakken, tam hayat ona geri dönüþümü sunacakken…
Kýnalý kuzusu olanýn gözü arkada kalýr derler. Kalmasýn güzel insan. Yavrularýn senin býraktýðýn bayraðý sana yakýþacak güzelliklerle taþýyacaklardýr. Madem ki, zamansýz gittin, madem ki artýk yoksun aramýzda, ruhun huzura ersin. Huzur içinde ol gittiðin yerde.
Sýrt çantasý en çok sana yakýþýrdý bunu hiç söylemiþ miydim? Bir de, insan gibi insandýn sen Hülya.
Off… Yaþarken söylenmeli pek çok þey. Hayattayken…
Fotoðraflar:
Bülent Akyöndem
Turgay Tezgin
Aþçý Fok
Nurdan ÇAKIR TEZGÝN
www.ascifok.com
Ayný yaþ çocuklarý gibiydik bir dönem. Yaþantýlarýmýzýn sadece belirli bir dönemine tanýklýðýmýz, olduðumuz haliyle bir birimizi kabulleniþlerimizi getirmiþti. Foça’ya attýðýmýz demirin halatýna tutunmuþ orta yaþ insanlarýydýk. Kimimiz eleðini görünmez duvarlara çoktan asmýþ gibi görünse de, çoðumuz yeni bir hayatýn bahar çiçeklerini deriyordu gizliden. Tedbirli, tutak adýmlarla dolaþýyorduk Küçükdeniz ile Büyükdeniz sahilini. Bazýlarýmýz yalnýz kalmayý kutsal görev sayarken, çoðumuz kalabalýklaþan meydan kahvelerinde dost masalarýna iliþirdi, birer ikiþer.
Diyorum ya ayný yaþ insanlarýydýk. Kimimizin çoluk çocuðu, eþi yoldaþý vardý, kimi de tek tabanca. Her birimizi, büyük kentlerden güzelim Foça’ya savuran bin sayýsýz neden vardý. Onun nedenlerinden en önemlisiydi biricik oðlu Doðaç’ýn okulu. Oðluþuyla tatlý beraberliðiydi ilk dikkatimizi çeken. Sonralarý dünya tatlýsý kýzý Ezgi’yle, eþi Mustafa Bey ile tanýþtýk. Gün güne merhabalarýmýz uzarken, farklý yanlarýmýzý keþfettik.
Nerede karþýlaþsak illâ ki bir ot, baharat, sebze konusu açardý. Pek çok þeyi bilse de tekrar tekrar sorardý. Sormaktan hiç çekinmezdi; pazýnýn, ýspanaðýn ya da herhangi bir otun farklý piþirimlerini merak ederdi. Mutfaðýnýn saðlýklý olmasýný çok önemsediðini hepimiz bilirdik. Ayný yaþ gurubundan arkadaþlar arasýndaydýk. Foça küçük yer, sokaða çýkan her insanla günde en az iki üç defa karþýlaþmak kaçýnýlmazdýr. Karþýlaþýr, selamlaþýr, bazen oturup halleþip külleþirdik. Mütevaziliði, insancýllýðý, iyi niyeti ve doðaya düþkünlüðüne olan hayranlýðýmý hiç gizlemedim, sürekli yürürdü, yüzerdi, okurdu… Hep yapýlacak iþleri vardý, yardýmlaþma konusundaki hassasiyeti empati yeteneðini güçlü kýlmýþtý.
Ölüm hiç kimseye yakýþmýyor, ona hiç yakýþmadý. Tam rahat edeceði zamanlarýný yaþayacakken, tam hayat ona geri dönüþümü sunacakken…
Kýnalý kuzusu olanýn gözü arkada kalýr derler. Kalmasýn güzel insan. Yavrularýn senin býraktýðýn bayraðý sana yakýþacak güzelliklerle taþýyacaklardýr. Madem ki, zamansýz gittin, madem ki artýk yoksun aramýzda, ruhun huzura ersin. Huzur içinde ol gittiðin yerde.
Sýrt çantasý en çok sana yakýþýrdý bunu hiç söylemiþ miydim? Bir de, insan gibi insandýn sen Hülya.
Off… Yaþarken söylenmeli pek çok þey. Hayattayken…

Fotoðraflar:
Bülent Akyöndem
Turgay Tezgin
Aþçý Fok
Nurdan ÇAKIR TEZGÝN
www.ascifok.com
"Aþçý Fok
Nurdan ÇAKIR TEZGÝN" bütün yazýlarý için týklayýn...