"Aliağa Çevre Durum Tespiti ve Taşıma Kapasitesi Belirlenmesi Projesi 1. Ara Rapor” açıklandı.
Prof.Dr.Abdurrahman Bayram’ın öncülüğündeki proje gurubunun hazırladığı "Aliağa Çevre Durum Tespiti ve Taşıma Kapasitesi Belirlenmesi Projesi 1. Ara Rapor” 2 Temmuzda Aliağa’da yapılan bir toplantı ile kamuoyuna açıklandı.
Raporun giriş kısmında Prof.Dr.Abdurrahman Bayram şunları söylemektedir;
“İzmir İli Aliağa ilçesi ülkemizin önemli ağır sanayi bölgelerinden birisidir. Rafineri, petrokimya ve demir çelik gibi yoğun enerji tüketen tesislerin bu bölgede olması enerji üretim tesislerini de bu bölgeye getirmektedir. Tesislerin kapasite artırımı yada aynı sektörlerde yeni tesislerin kurulması, bölgeye beraberinde yeni enerji santrallerini de getirecektir.
Bölgedeki çevre kalitesinin zamanla daha da kötüleşecek olması nedeniyle, mevcut ve yeni kurulacak tesislere yönelik olarak bölgede bir planlama ve çevre taşıma kapasitesinin belirlenmesi ihtiyacı doğmuştur.”
Raporun devamında;
“Bölgede kurulması planlanan tesisler arasında termik santraller, demir-çelik tesisleri, haddehaneler ve bir petrol rafinerisi bulunmaktadır. Bu tesislerin örnekleri halen bölgede faaliyet göstermekte olup bunların kalıcı toksit organik bileşikler, uçucu organik bileşikler, ozon öncülleri ve ağır metalleri yayan önemli kaynaklar olduğu bilinmektedir. Bu kirletici grupları için yönetmeliklerde verilen baca gazı ve hava kalitesi sınır değerlerinin halihazırda pek çok noktada aşıldığı bu raporda yapılan değerlendirmelerle belirlenmiştir.
(….)
Aliağa bölgesinde partikül madde kirliliğinin yüksek olmasının nedenlerinden birisi de çok sayıda işletmede açıkta yığma malzeme bulunmasıdır. Açıkta depolanan yığma malzemeler irilik ve yoğunluklarına göre rüzgar etkisiyle tozuyarak havaya karışmakta ve çok önemli bir kirletici kaynak durumuna gelmektedir.
Rapor “Öneriler” ile sona ermekte.
Prof. Dr. Abdurrahman BAYRAM, Çevre Mühendisleri Odası adına düzenlediği“ İzmir’de Hava Kirliliği” başlıklı bildiride de şunları söylemişti;
“İzmir’de hava kirliliğini etkileyen en önemli kaynaklar Aliağa Bölgesindeki sanayi tesisleridir (Tuncel, v.d., 2008). Rafineri, Petrokimya ve demir-çelik tesisleri gibi tesislerden kaynaklanan emisyonların türleri sektörlere göre değişmektedir. Rafineri ve Petkim’de yanma kaynaklı kirleticiler ile organik kirleticiler önemliyken demir çelik tesislerinde ise toz emisyonları büyük önem kazanmaktadır. Demir çelik tesislerinin bacalarından çıkan ve açıkta depolanan malzemelerden (hurda, curuf ve filtrelerde tutulan baca tozu) kaynaklanan toz emisyonları bünyesinde değişik elementleri ve tehlikeli organik kirleticileri içermektedir
İzmir genelinde hakim rüzgar yönlerinin Kuzeyli rüzgarlar olması nedeniyle, Aliağa bölgesinde oluşan kirleticiler taşınarak İzmir’e gelmektedir. Bölgedeki sanayi tesislerinin enerji yoğun tesisler olması, liman ve diğer avantajları nedeniyle Aliağa, enerji üreticileri için de cazip bir bölge olup burada yeni termik elektrik üretim santralleri kurulması için girişimler bulunmaktadır. Çoğu kömüre dayalı olarak planlanan bu santrallerin de bu bölgeye kurulması mevcut hava kalitesi seviyelerini kötüleştirecektir.”
Çevreci guruplar da rapor hakkında yaptıkları açıklamalarda;
“Bu rapor “Ara Rapor” olmasına karşın Çevre ve Orman Bakanı’nın önüne konabilir ve bakanın termik santraller için hazırlanan ÇED raporlarını imzalamasına zemin oluşturabilir. Bu rapor kesinlikle “Geçersiz” ilan edilmeli. Niçin? Çünkü bilimsel değil ve ısmarlama bir rapordur; kopyala yapıştır yöntemi ile hazırlanmıştır. Abdurrahman Bayram toplantıda itiraf etti; “Biz bakanlığa yazıyoruz, onlar da işyerine yazıyor ve biz ancak öyle araştırmaya, ölçmeye gidiyoruz.” Yani kendileri, "FİLTRELERİN ÇALIŞMADIĞI DÖNEMDEKİ KİRLİLİĞİ" değil, "FİLTRELERİN ÇALIŞTIĞI DÖNEMDEKİ KİRSİZLİĞİ" ölçmüşlerdir. Bundan daha açık bir itiraf olabilir mi?
(….)
25 Avrupa ülkesinde de elektrik üretiminin %31'i kömür+linyitle çalışıyor. Fakat bu oran %19'a düşürülecek. Yani Avrupa çeşitli anlaşmalar nedeniyle kömürden kaçarken, Türkiye onlara kucak açıyor. Şuan Türkiye'de 47 adet termik santral gündemde. Birçoğunun finansmanını AB ülkelerindeki şirketler karşılayacak.
(….)
Bölgemizdeki (Bakırçay Havzası) kirletici kaynakların yalnızca kurulması düşünülen termik santraller olmadığı; yanıbaşımızda siyanürlü altın işletmeciliği, Manisa Çal Dağı’nda 2 milyon ağacın kesilmesiyle işletilecek nikel madeni, Kozak Yaylası’nda açılması düşünülen binlerce hektarlık altın madeni işletmeciliği, kurulmaya çalışılan Petkim rafinerisi, demir çelik işletmelerinin sürekli kapasite artırmaları, yeni demir çelik tesislerinin kurulması, KMYE (Nemrut) ve Aiolliani antik kentlerinin yok edilmeye çalışılması, baraj, nehir ve göllerin özelleştirilmeye çalışılması, genetiği değiştirilmiş organizmalarla tarımsalsal üretimin yaygınlaştırılmaya çalışılması, tohum tekelciliği, tarımın ve çiftçilerin zor durumda bırakılması, gemi söküm iskelelerinin aspest yayması, Nemrut bölgesindeki iskelelerde yükleme boşaltma nedeniyle deniz ekosisteminin zarar görmesi, bu iskelelere gelen gemilerin sintine atıklarının Gencelli sahilini pislik içinde bırakması... ve daha yerel ve Türkiye çapında çevre katliamına yönelik diğer saldırılar bilenen başlıca sorunlardır.” denilmekte.
Yapılan açıklamalar göstermektedir ki bölgemiz ve İzmir için tehlikeli ve zor günler kapıya dayanmıştır. Bölgemizde yaşanan hava ve çevre kirliliğini önleyici sistemlerin kurulması ve çalıştırılması konusunda işletmelerin ikna edilememesi ve denetlenememesi; Yenifoça sapağından sonra yaşanan trafik sorununun hala çözümlenememesi vb vurdumduymazlıklar göstermektedir ki ağır sanayi bölgesi olan Aliağa’ya yeni tesisler kurulmaya devam edilecek; ve yıllardır yapılamayan çevre kirliliği konusundaki mücadele yine yapılamayacak ve çok yakın gelecekte başta Aliağa, Foça, Menemen, Çiğli, Karşıyaka ve bütünüyle İzmir yaşanması zor bir kente dönüşecek.
