Ãœmit YILDIRIM

Yabanıl Bir Yanım Vardı Benim





isterim harflerim renklerimle uyumak
iyi gelir muhakkak çocuklar resim çizer
boş sıralarda hava soğuk -kör bellek- nereye
koydum harflerimi -ben Varınca- orada buldu
beni sokakta elimde fotoÄŸraf makinesi
ışığı tutsak ederim üç kuruşa bir anı

yüz yirmi yıl yaşamak isterken saftım
hastalığı yaşlılığı hesaba katmayışımla
bir sakız ağacını bir engürü armudunu
gerçeğe dönüştürürken değil sanatla
geldim gitmek istemedim yine de saydılar bir iki

üç kuruşluk elma yüzünden düştüğümüz hâle bak


Ãœmit YILDIRIM

---

---

"Ümit YILDIRIM" bütün yazıları için tıklayın...