hoş geldin…
beklediğim müjdem benim
epeydir kahve içmedik seninle
özlemişim sohbetini
dünyanın en vazgeçilmezi
gülüşünü paylaş benimle
yorulmuşsundur…
güneşin kollarına bırakalım kendimizi
gözlerinle kucakla beni
henüz ayrılmışız gibi
hiç özlemedin mi?
bense özlemlere alıştım
en koyusuna hem de
dayanmayı da öğrendim
şimdi bir garip boşluk var üzerimde
adımı silmişsin dudaklarından
unutmuşsun sanki
affet!
suçumuz ağır
beraberliklerin de bir ömrü var
yüreğim çoktan vazgeçti
senden değil
kendinden…
Tahir ile Zühre olmak ayıp değil*
hatta, sevda yüzünden ölmek de*
sen ister sev, ister sevme
ben seni hep seveceğim
tek istediğim
İstanbul’u doyasıya yudumlayabilmek
ama seninle...
yeminler ediyorum…
şiirlerimin üzerine
yüreğim seni çok sevdi
şairin dediği gibi;
bir adın kalmalı geriye
-------------------------------------------------- (“Yüreğim Seni çok Sevdi” isimli romandan esinlenmiştir)
* Tahir ile Zühre - Nazım Hikmet Ran
