11 Eylül 1922 tarihi, güzel Foça’nın Kurtuluş Günü’dür…
Bütün uluslar, bağımsızlık ve özgürlük günlerine kavuşma mücadelelerini çok önemserler. Bugünler, onların hem geçmişe olan vefa duygularını güçlendirip yüceltir hem de kazandıklarının değerini anlamayı kolaylaştırır. İşte bundan dolayı ister yurt içinde olsun ister yurt dışında, her yurttaş, her ülke bu onur günlerini büyük coşkuyla kutlar; atalarını saygı, minnet ve şükranla anar.
Son yıllara kadar bizde de böyleydi. Fakat geçen yıldan itibaren ulusal bayramlarımızın ve kurtuluş günlerimizin coşkusunu azaltacak, kurtuluş şenliklerinin çerçevesini daraltacak uygulamalarla karşı karşıyayız. Doğrusu, bir tarihçi olarak bunu anlamakta zorluk çekiyorum.
Oysa bizi; birbirimize yaklaştıracak, bütünleştirecek, zor günlerimizde kaynaştıracak olan başarılar, zaferler değil de nedir?..
Bugün; pırıl pırıl denizinde yüzüp levrek ve çuprasını yediğimiz, çarşı ve sokaklarımızda başı dik özgürce dolaştığımız, bereket dolu topraklarında her çeşit meyve ve sebzeyi devşirdiğimiz, gülüp oynadığımız bu toprakların nasıl VATAN olduğunu bilmemiz, bu onur ve gurur günlerini coşkuyla kutlamamız gerekmez mi?..
“Yedi Düvel”i dize getirdiğimiz; emperyalistler ve maşalarını dünyanın en haklı savaşlarından biriyle Ege’nin mavi sularına gömdüğümüz bu kahramanlık dolu süreci ve olan biteni özlü bir biçimde geçen yıl bu sitede ve bu köşede “11 EYLÜL…” (08 Eylül 2011) başlığı ile yazmış, yayınlamıştım.
Ne olur bir kez daha okuyun!..
11 Eylül Kurtuluş Günü’nüzü içtenlikle kutluyor; başta büyük önder Mustafa Kemal ATATÜRK olmak üzere bütün silah arkadaşlarını; canlarını, bu yurt için seve seve ortaya koyan şehit ve gazilerimizi minnet ve şükranla anıyorum…
