Son dönemlerde uğraş içinde bulunduğum turizm sektörünün yanı sıra, içinde yıllardır yaşadığım Foça ve çevresinin tarihi ile ilgili yaptığım araştırmalar ve çalışmalar doğrultusunda sıkça panellere, oturumlara, söyleşilere davet edilir oldum. Aldığımda her davette heyecan duyar, zevk ile katılır faydalı olmaya çalışırım.
İşte bu davetlerden birisi 2015 Mart ayı içerisinde geldi. Kuruluşunda da aktif rol aldığım Ankara Otelcilik Okulu Mezunları Derneği (ANOMED) yönetim kurulu başkanı Ömer Faruk ÖZEN’in 45 yıl önce mezun olduğum, Ankara Otelcilik Okulu konferans salonunda yapılacak söyleşiye konuşmacı olarak beni davet etmesi ile çok mutlu oldum. Öyle zannediyorum, her kim mezun olduğu okuldan, yapılacak bir söyleşiye, konuşmacı olarak davet edilirse en az benim kadar mutlu olur.
Heyecanlandım
Söyleşinin konusu “Turizmde Başarının Sırlarıydı”. Turizmde başarı en sevdiğim konu başlıklarından biriydi. Söyleşi günü, saat 9.00 civarında 45 sene önce mezun olduğum okul kapısından içeriye girdim. Heyecanlandım. Duygularım altüst oldu. Daha henüz gençliğe geçiş yıllarımda, ailemden ilk defa ayrıldığımda burası bana sadece okul değil, aynı zamanda aile yuvası da olmuştu. 3 yıllık yatılı okul hayatımda, beynime işlenmiş okulun tüm köşe bucağını tek tek gezip dolaşmak, her şeyi yeniden görmek, ellerimle yeniden dokunmak istiyordum. Yatılı okulun o bilinen kokusu bile, burnumda tütmüş olacak ki, size itiraf edeyim, birkaç defa derin, derin o kokuyu içime çektim. İlk defa televizyonu burada gördüm. (O yıllarda sadece İstanbul ve Ankara’da TRT deneme yayınları yapıyordu.) İlk folklor çalışmasına burada katıldım. Paylaşma ve dayanışmanın hayattaki önemini ilk kez burada kavradım. Sosyal olmayı, mutfak dersinde yemek yapabilmenin temel kurallarını burada öğrendim. Tertip, düzen, temizlik ve adabı muaşeret kurallarını uygulamalı, ders müfredatıyla burada gördüm. Tüm hatıralarımı dün gibi yeniden yaşadım. Hangi sınıflarda okuduğumu, nerelerde tatbiki çalışmalar yaptığımızı, öğretmenlerimizi, hocalarımızı, arkadaşlarımı, yaşanmış her ne varsa bunca yıldan sonra film şeridi gibi gözümün önünden geçti. Bizleri eğiten ve bugün hayatta olmayan öğretmenlerimizi hatırladım. Biraz sonra yapılacak olan söyleşide tanıdığım bir öğretmenin, söyleşiye gelmesini umut ettim. 45 sene önce oturduğum sıralarda bugün oturan öğrenciler ile “Turizmde Başarı” konusunda söyleşi yaparken, konuşmacı olmak yerine, bir an için onların arasında öğrenci olmayı istedim, duygusallaştım.
Benimle beraber söyleşiye katılacak olan Artunç ATİLLA, Aslan TÜRKER, Yavuzalp Çerçi, Lobby de buluştuk. Okulumuzun uygulama otelinin salonunda birer bardak çayı yudumladık. O esnada hepimiz aynı anda, yıllar önce sabah kahvaltısındaki koca çaydanlıktan içtiğimiz çayı, pişmiş yumurtayı, balı ve reçeli konuştuk. Reçeller daha yeni girmişti küçük porsiyon ambalajlara. Ne günlerdi diyerek yad ettik. Saat 10.00 olduğunda, salon öğretmenler, öğrenciler ve davetliler ile dolmuştu.
Konuşmacılar okuldan mezun olduktan sonra yaşadıklarını, olumlu - olumsuz her şeyi ile başarıya giden yolu, kendi tecrübelerine dayanarak, öğrencilere hoş seda bir dil ile anlattılar.
İlgi yüksekti
Söyleşi çok verimli ve başarılı geçti. Bir saat süre için planlanan söyleşi, iki buçuk saat sürdü. Öğrenciler pür dikkat dinledi, öğrencilerden sorular alındı. Sorular yerli yerindeydi. Buradan ilgi duydukları anlaşılıyordu. Söyleşi bittiğinde birlikte resimler çekildi. Hep birlikte okulumuzun uygulama otelinin salonunda yemekler yedik, bugünkü eğitimden, uygulamadan, sektörden konuşmaya devam ettik. Kısaca biz bize dertleştik. Meslek sorunlarını şöyle bir irdeledik. Başarılı geçen söyleşinin ardından okul yönetimi ile Mezunlar Derneği Yönetimi, bundan böyle bu tür söyleşilerin faydalı olduğunu konuştular. Yılda en az bir defa yapılmasına karar aldılar. Ertesi gün okulumuzda düzenlenen geleneksel pilav gününe katıldım. Yıllardır göremediğim hocalarımın bir kısmını okul ve sınıf arkadaşlarımdan bazılarını yeniden görmekten dolayı çok mutlu oldum.
Bu davet, benim için mutluluk dolu bir davetti. Sonrasında güzel bir anıya dönüştü. Çoktan unutamayacaklarımın arasına girdi.
