Sivas Madımak olaylarının 18.yıldönümünde Foça Beşkapılar Kalesi’nde yapılan anma toplantısı sonrası bir bildiri yayınlayan yazar Hüseyin Yurttaş “Madımak için ne yaptık ki?” diye sordu.
Anma programları dışında olayları kimsenin sorgulamadığını ve sanki zamanaşımından davanın düşmesinin beklendiğine vurgu yapan Hüseyin Yurttaş; “2 Temmuz 1993. Dün gibi. Acısı hiç küllenmedi. Arkadaşlarımız öldü orada. Anıları hâlâ capcanlı. Katiller, "yakın lan" diye bağıranlar yakalanmadı. Katiller bunca yıldır ortalıkta dolaşıyor. İstedikleri, zamanaşımı. Hangi katliam zamanaşımıyla unutturulabilir ki? Ama var daha. Peki biz ne yapıyoruz/yaptık ah vah’tan başka? Adalet için örgütlenebildik mi, bu yüz karası olayı bırakın uluslararasını, ulusal ölçekte tartışılır, konuşulur ve önce kamu vicdanında, sonra adalette mahkum edilir hale getirebildik mi? Anma programlarımıza diyecek yok ama somut girişimlerde mağdurların yanında/arkasında gerektiği gibi durabildik mi? Birkaçı dışında onların şimdi ne yaptıklarını, ne halde olduklarını biliyor muyuz? Sol gelenek, örgütlenme kıvraklığını, canlılığını ve becerisini neden kaybetti ve neden bu kadar aciziz; doğrusu anlayamıyorum. Bütün olaylar aleyhimize gelişirken, onları küçük ve gündelik bakışlarla değerlendirmeye devam ediyoruz. Oysa birikimimiz olaylara ulusal/küresel hatta kozmik bakabilmemizi sağlayacak düzeyde. Dünlerimiz acı dolu, yenilgi dolu. Yarınlarımız da mı öyle olacak? Ne zaman yekinip doğrulacağız, ne zaman? Ki, 2 Temmuzlar olmasın” dedi.
