Foça Kitap Kulübü’nün 17.2.2011 tarihindeki toplantısında alınan karar üzerine yazılmıştır.
Ülkemizde gün geçmiyor ki, kadınlara, genç kızlara hatta çocuklara yönelik bir şiddet uygulanmasın. 2010 yılında 388 kadın ve çocuk öldürülüyor, yaralanıyor. Bunlar açıklanan sayılar. Ya duyamadıklarımız?
Bir insanın canına kıyabilmek cesaret isteyen bir şeydir. Nereden alıyorlar bu cesareti? Ülkede kadının insan değil, bir cinsiyet objesi olarak görülmesinden. Yetersiz de olsa, mevcut yasaların uygulanmamasından, kâğıt üzerinde kalmasından, dinin siyasete alet edilmesinden.
Selçuk Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Bölüm Başkanı Prof.Dr.Orhan Çeker’in özetle “dekolte giyene tecavüz ederler” şeklindeki ifadesi böyle düşünenlerin (gittikçe çoğalıyor) ekmeğine yağ sürüyor. Tüm bunlar, kadına yönelik her türlü şiddeti mazur göstermekte, neredeyse teşvik etmektedir.
Bir de erkeğin “tahrik olma” durumu vardır. Onları korumak için kadınlar önlem almalıdır. Kapanmalı, sokağa çıkmamalı, gülmemelidir. Maazallah ya bir erkek tahrik olursa?
İşte bu durumda her erkek tek tek kendilerine hakaret edildiğinin farkına varmalı! Onlar da seslerini yükselterek bu hakaretin altında kalmamalı.
Ataol Behramoğlu’nun “Tek Başınalık” şiirinden en son dizeler yalnız kadının değil hepimizin durumunu anlatıyor: “Ben tek başına ne yapabilirim?/ Diye düşündü milyonlar/ Milyonlarcaydılar/ Ve tek başınaydılar/ Bu arada birileri/ Onlar adına / Karar vermekteydi/ Tek başına olduklarını sananlar/ Topluca ortadan kaldırıldılar…”
