Ülkelerinden bisikletle dünya turuna çıkan İsviçreli çift 7 ay sonra İzmir’in Foça ilçesine ulaştı. İzmir’e giderken bir görelim diye saptıkları Foça’da üç gün konaklayan çift, gezi programlarının ilk büyük arasını da burada vermeyi kararlaştırdılar. Yeni yılı karşılamak üzere uçakla ülkelerine dönüp, turun sonraki bölümüne yılbaşının hemen ardından bisiklet ve eşyalarını emanet ettikleri Ilıpınar Köyü’ndeki Taşköy tesislerinden start verecekler.
Leonie Forestier 29, eşi Jean Daniel Hanhardt 37 yaşında. İsviçreliler. Her ikisi de sosyoloji eğitimi almışlar.
Birkaç yıllık evliler. Çocukları yok. Çocuk yapmadan önce dünyayı gezmek istemişler. 26 Mayıs 2012 tarihinde İsviçre’den Lozan kenti yakınlarındaki Yverdon Les Bains’den bisikletleriyle yola çıkmışlar. 6 Ay 3 haftadır bisikletle dünya yollarındalar.
BİSİKLETLE 6287 KİLOMETRE
Fransa, İtalya, Slovenya, Hırvatistan, Bosna Hersek, Karadağ, Arnavutluk, Makedonya, Yunanistan güzergahını takip ederek Edirne’den Türkiye’ye giriş yapmışlar. Foça’ya gelene kadar kat ettikleri mesafe 6287 kilometre.
Evimiz dedikleri iki kişilik kış çadırlarını, atıştırmalık bisküvi türü yiyeceklerini, su ve az miktarda giyeceklerini yükledikleri bisikletlerinin ağırlığı 35-40 kilogram dolayında. Ön ve arka tekerlerin çevrelerine yaptıkları heybe şeklindeki çantalara her şeylerini sığdırıyorlar.
BEŞ DİL BİLİYORLAR
İsviçre vatandaşı olan ikilinin ana dili Fransızca. İyi derecede Almanca, İngilizce, İspanyolca, biraz da Türkçe biliyorlar. Gittikleri ülkelerin dilinde öncelikle su ve ekmek gibi kelimeleri öğreniyorlar.
Jean Daniel Hanhardt; “Sadece kendimiz için bu turu planladık. Dünyayı, insanları görmek, tanımak istedik. Sponsorumuz yok. Mola verdiğimiz bazı yerlerde günlük işler bulup çalışıyoruz. Yiyeceğimizi içeceğimizi kazanıyoruz” sözleriyle anlatıyor amaçlarını.
İTALYADA HIRSIZLAR ARNAVUTLUKTA KURTLAR
İlginç olaylar da yaşamışlar yol boyunca.İtalya’da bir plajda dinlenirken çantalarını, eldivenlerini çalmışlar, Arnavutluk’ta peşlerine kurtlar takılmış. Bisikletlerini dayamakta da kullandıkları bastonvari sopaları tek savunma araçları.
Birbirlerine bakınca gözlerinin içi gülüyor. Küçücük çadırlarında geceliyorlar. “Kesinlikle üşümüyoruz, hatta sıcak oluyor, fermuarı aralayıp hava alıyoruz” diyor Leonie Forestier.
EDİRNE’YE SELİMİYE’YE TÜRK İNSANINA HAYRAN OLDUK
Türkiye’ye giriş yaptıkları Edirne’ye, özellikle Selimiye’ye hayran olmuşlar. Böyle bir güzellik olmaz diyorlar.
“Türk insanını tanıdıkça hayrete düşüyoruz. Bizi yolda görenler durun bir soluklanın, karnınızı doyurun, suyumuzu, çayımızı için. Yola nasıl olsa devam edersiniz diyerek evlerine çağırıyorlar. Bir ambulans yorulmuşsunuz, içeri gelin biraz dinlenin diyerek durdu ve dinlenene kadar bir süre bekledi. İlaca, suya ihtiyacınız var mı diye sordular. Edirne’den Gelibolu’ya gelene kadar böyle şeyleri o kadar çok yaşadık ki biz nereye geldik diye birbirimize bakar olduk. Çadırımızı kurarken yaşlı bir kadın orası olmaz diyerek bizi zorla evinin önündeki korunaklı bölüme götürdü. Böyle yardımseverliği başka yerde görmedik. Çok etkilendik. Türkiye’yi tanımak hayatımızdaki en güzel şey”
“Çanakkale’yi, Assos’u, Bergama’yı geçtik. Foça yolunda tesadüfen Taşköy’ü gördük. Yapısı, çevresi bizi kendine çekti. Merak edip girdik. Birkaç personelin iyi derecede Fransızca konuştuğunu görünce daha da şaşırdık. Bahçede konaklayabileceğimizi söylediler. Çadırımızı kurduk. Aslında İzmir’e devam edecektik. Bir gün daha burada kaldık. Personelden Hasan Burhan Bey bizi araçla Foça’ya getirdi. Daha önce hiç düşünmediğimiz bu yeri görmemenin ne büyük kayıp olduğunu anladık. Böyle harika bir yerin, hem Fransızlar için, Marsilyalıların geçmişi için ne kadar önemli olduğunu öğrendik. Burada da çok güzel anılarımız oldu”
YOLUMUZ ÇİN’E DOĞRU
“2 yıl daha yollardayız. Foça’dan İzmir’e oradan Antalya’ya, Kapadokya’ya ve Trabzon’a geçeceğiz. Kar azaldığında Şubat (2013) ayında vize alıp İran’a gideceğiz. Türkmenistan, Özbekistan ve sonunda Çin’e ulaşacağız. Oradan gemiyle Amerika’ya geçmek istiyoruz”
TÜRKİYE’DE AYRINTILI HARİTA BULAMIYORUZ
“Bugüne kadar geçtiğimiz ülkelerde yaşamadığımız bir sıkıntı var Türkiye’de. Ayrıntılı harita bulamıyoruz. Köy’leri, su ve yiyecek bulabileceğimiz yerleri, mola verilebilecek yerleri ayrıntılı olarak gösteren haritalar yok. Biz yolda teknoloji kullanmıyoruz. İnternet yok. Telefon yok. Pişirmek için bazen küçük gaz ocağı kullanıyoruz. Teknolojik olarak sadece fotoğraf makinemiz var. Bazı yerlerde internet kafelere girip blogumuza yazıyor, elektronik postalarımıza bakıyoruz”
DÜNYA TURUNA FOÇA’DA ARA VERİYORUZ
“Foça’da verdiğimiz mola bize yeni dostlar kazandırdı. Hava şartlarını da göz önüne alarak bisiklet ve malzemelerimizi Taşköy’e bırakıp birkaç günlüğüne İsviçre’ye döneceğiz. Yılbaşı’ndan sonra kaldığımız yerden bisikletlerimizle yola devam edeceğiz.” Dediler.
