“Bir umut kaldı içimde yaşamak için, hayatın tüm acılarını yüklenmiş yorgun yüreğim, bir gün tıkanıp kalacak biliyorum. Ama şimdi istediğim sadece bu hayattan sessizce çekip gitmek. Belki de en doğrusu bu anlatamadığım delicesine sevdam. Ben hiç mutlu olmadım ki. Ağladım hayatın tüm acımasızlıklarına, sahteliklerine. Tertemiz sevgilerin katledildiği bir dünyada hiç mutlu olmadım ki. Her sabahın altısında kalktığımda, rüyalarda kalan bir hayatın sıcaklığını yaşamak ne güzel. Keşke her sabahın altısında, kötülüklerden arınmış bir dünya özlemiyle sevgiyi, tertemiz yüreklerde, sımsıcak hazlarda, bitmeyen heyecanlarda buluşturabilsek.
