|
Yayın Tarihi: 19.12.2018
|
|
Bir Şimşek Gibi Yaşamak
Dedesinin hediye ettiği dürbünle yerin ve göğün birleştiği yere bir kez daha baktı; beklediği gemi gene gelmemişti. Doğa-Ana asıl yurdu: Bitkiler, kayalar, tepeler, bulutlar, gümüş renkli çayırlar, rüzgâr yoldaşı onun. * Kibir nedir bilmeyen bir dedesi var -kimsenin kıymet vermediği- bir de ayrı yerlerde -yüzleri yitik- anası ile babası. Şimdi, yolunu gözlediği bir Beyaz Gemi’si var, bir de Maral Ana’sı. * Doğa-Ana’yı kirlettiler, paradan başka değer bilmeyenler. Maral-Ana’yı katlettiler, yemekten içmekten başka derdi olmayanlar. Dün derdimiz buydu, bugün olduğu gibi: Bizi insan yapan değerleri önce eskittik, sonra unuttuk. Umudu tükenen çocuk, denizde balık olmaz mı? Çocuklar, balık olunca Isık-Göl’de ya da Akdeniz’de -varsa- insanlığın yüzü kızarmaz mı? 
Ümit YILDIRIM |
| 1538
|
|
|