Foça’da sahil boyunca balık lokantaları,kahvehaneler,kafeteryalar sıralanıyor. Allı yeşilli kayıklar,balık ağları ve mavi deniz insana huzur veriyor bir haftanın yorgunluğunu alıp götürüyor.
Ilıpınar, Gerenköy ve Bağarası
Türkeli Köyü’nün karşısından Foça’ya giriş yapmadan bir kır kahvehanesine oturduk. Bir yandan kahvaltımızı ettik, bir yandan da gazetelerimizi okuduk. Mart ayı yine şaşırtıyor bazen üşütüyor, bazen da terletiyor, insan ne giyeceğini bilemiyor. Foça kavşağından giriş yaptıktan sonra yol boyunca sıralanmış kır kahvelerinde rengarenk masalar ve sandalyeler müşteri bekliyor. Yol boyunca, Ilıpınar, Gerenköy ve Bağarası köyleri bizi karşılıyor. Bahar sıcak yüzünü gösteriyor, meyve ağaçları çiçeklenmiş ve tomurcuklar patlamaya başlamış. Doğa artık yeşil giysilerini sandıklardan çıkarmış sırtına geçirmeye hazırlanıyor.
Bağarası’nı geçtikten sonra Balaban Dağı üzerine kurulmuş bulunan Foçaköy’ü ziyaret ettik. Bölge bir doğa harikası olmaya aday. Körfez manzaralı ve her biri mimarlık harikası evler yapılmaya başlanmış. Eski Foça’ya girmeden önce seyir terasına aracımızı park ettik ve ilçeyi kuşbakışı dakikalarca izledik. Yolun sağında ve solunda papatyalar ve gelincikler halı gibi rüzgarda süzülüp gidiyor.
Piknik alanına gelenler araçlarıyla sahile kadar inebiliyorlar. Kimi sahilde balık tutuyor,kimi içkisini yudumluyor.Yeşil ile mavi birbirine çok yakın.
Sarı kulak kefaller mangalda
Gönlümüz seyir terasında kaldı. Daha sonra Foça’da aracımızı uygun bir yerde park ettikten sonra deniz kıyısında kahvelerimizi yudumladık. Ayşe ile Pınar tavla oynarken biz Cengiz ile balık haline gittik. Tezgahlardaki balık çeşitliliği karşısında karar vermekte zorlandık.Balıkçının önerisi üzerine dört adet kocaman sarı kulak kefal satın aldık. Balık halinin yanındaki marketten de kömür, ekmek, kıvırcık marul ve aslan sütü.
Foça’nın sahili boyunca onlarca koruma altındaki eski yapılara rastlamak mümkün. Her biri diğerinden kıymetli bu yapılar restore edilmiş ve koruma altına alınmış. Bu yapılarda insanlar yaşıyor ve bu nedenle de eski yapılar nefes alıp veriyor.
Foça her mevsim hareketli, sokaklar canlı, mekanlar dolu. Limanda tekneler ve gelip giden balıkçılar.Kafeteryalarda her yaştan insanlar, balık lokantalarından süzülüp gelen balık ve rakı kokuları. Kıvırcık marul salatası karışık taze soğan ve sızma zeytin yağı, minik tabaklarda mezeler, kalamar, ahtapot, deniz börülcesi, turp otu, radika ve de arapsaçı. Balık çeşitlerini ise saymak ne mümkün.
İngiliz Burnu’nda kilimi çimenlerin üzerine serdik. Mangalı yaktık boylu boyunca uzandık ve günün keyfini çıkardık.
İdeal piknik alanı İngiliz Burnu
Alışverişimizi tamamladıktan sonra rotamızı İngiliz Burnu’na çevirdik. İngiliz Burnu Foça’nın kuzey batısında yer alan belediye tarafından düzenlenmiş bir alan. Yeşillendirilmiş, tuvaletler yerleştirilmiş, kimsenin kimseyi rahatsız etmediği ideal bir piknik yeri. Herkes gibi bir ağaç altı bulduk kilimlerimizi serdik. Cengiz mangalı tutuşturmaya çalışırken ben de dört ayrı tabakta özenle marul salatası hazırladım. Mart ayı olmasına karşın hafif rüzgar esiyor, bazen üşüyoruz bazen de terliyoruz. Kararsız ama tertemiz bol oksijenli bir hava.
Ailelerin bir ağaç altı bulup piknik yaptıkları İngiliz Burnu’nda Foça Belediyesi oldukça iyi çalışmalar yapmış. Ağaçlandırmış, sahili düzenlemiş ve en önemlisi tuvaletler yerleştirilmiş. Sorunsuz bir piknik alanı.
Güneş batmadan kefalleri afiyetle yemeye başladık. Sağımızdan solumuzdan mangal kokuları geliyor. Foça balık diyarı ya! Çevreden burnumuza gelen kokular genellikle balık kokuları. Mangallardan yükselen dumanlar pek rahatsız etmiyor çünkü rüzgar arkamızdan gelip denize doğru esiyor. Çocukların uçurtmaları gökyüzünde süzülüyor. Güneş ışıkları denizin üzerine yansıyor ve ışıklar uzayıp gidiyor derinliklere doğru. Karşıda eski Foça tüm görkemiyle yıllara meydan okuyor. Keyifli bir pazar gününü yine sahilde sokak içindeki Şen Kahve Evi’nde dibek kahvelerimizi yudumlayarak sonlandırıyoruz.
Günün yorgunluğunu İngiliz Burnu’nda bıraktık. Çarşıda sokak içinde Şen Kahvehanesi’nin dibek kahvelerini yudumladık.
Dönüşümüzde farklı bir güzergah izledik .Bağarası’nı geçtikten sonra Gerenköy üzerinden Maltepe, Seyrek ve Ulukent’e çıkılıyor. Bu yol Çanakkale yoluna göre dört kilometre daha kısa, trafik lambası yok. Yeşili bol ve güzel doğası var. Hatta dilerseniz Seyrek yol ayrımından sağa dönüş yapılarak Kuşcenneti’ne de gidilebilir. Bir günde birçok mekanda bulunma olanağı yaratılabilir.
Foça dönüşünde Seyrek İzmir yol ayrımından Kuşcenneti’ne gitme olanağı da var. Dileyenler bir gün içinde iki ayrı mekanda gezi fırsatı yaratabilirler.
